Γκιώνα

Βαθειά Λάκκα
από το Λαζόρεμα

Κείμενο και φωτογραφίες: Τ. Αδαμακόπουλος

Η ανάβαση στη Βαθειά Λάκκα από το Λαζόρεμα υπήρξε ένας από τους αγαπημένους δρόμους προσπέλασης της Βαθιάς Λάκκας και της Πυραμίδας, την εποχή που το αυτοκίνητο έφτανε λίγο μετά το Λιδορίκι. Με τη διάνοιξη του οδικού δικτύου εξυπηρέτησης των μεταλλείων βωξίτη, οι ορειβάτες, εξοπλισμένοι πλέον με ιδιωτικά αυτοκίνητα, προωθούνται μέχρι τον Κέδρο, τον Κάρκανο ή έστω τα Μνήματα, συντομεύοντας την πορεία και εξοικονομώντας μια μεγάλη υψομετρική διαφορά.

Με αυτήν την εξέλιξη, το Λαζόρεμα έπαψε να χρησιμοποιείται ως άξονας προς τις κορυφές και έτσι το καλό άλλοτε μονοπάτι έχει ατονήσει μετά τις στάνες στου λιβάδι Λάζου. Μια σήμανση που έγινε πριν δύο δεκαετίες (κίτρινο τετράγωνο σε λευκό λαμαρινάκι) εξακολουθεί να υποδεικνύει την παλιά όδευση, η οποία έχει ωστόσο διασπαστεί από τα ζώα. Οι νεότεροι ορειβάτες χρησιμοποιούν το Λαζόρεμα μόνο ως τμήμα μιας γρήγορης κατάβασης από τις ορθοπλαγιές προς τη Συκιά και προτιμούν τον προφανή δρόμο της ρεματιάς κάτω από την πηγή Χαλίκι.

Η ανάβαση από τη Συκιά στην Πυραμίδα, μέσα από τη χαράδρα του Λαζορέματος και τη Βαθιά Λάκκα, ξεκινά από την κρήνη στην βόρεια είσοδο της Συκιάς και μετά από λίγες εκατοντάδες μέτρα παράλληλα με το ρέμα (την κατάληξη του Λαζορέματος δηλαδή), το τέμνει και ανηφορίζει προς τη Πλάκα της Συκιάς. Το μονοπάτι είναι καλογραμμένο και καλά σημασμένο με καθαρά σημάδια (κίτρινο τετράγωνο σε λευκό φόντο). Με αρκετούς ελιγμούς και μια μεγάλη τραβέρσα φτάνουμε στον ώμο, από όπου αποκλίνει η ανάβαση της διαδρομή Μονοπάτι Καραγιάννη (παλιότερα υπήρχε εδώ εικονοστάσι, σήμερα δεν υπάρχει καμία επισήμανση).

Το μονοπάτι συνεχίζει ελαφρά ανηφορικά μέχρι το μεγάλο λιβάδι του Λάζου. Στο αριστερό άκρο και χαμηλότερα βρίσκεται η πιο καλή καλύβα της περιοχής, ενώ λίγο ψηλότερα, μετά μαι σειρά παλιές πεζούλες, συναντάμε μεγάλο μαντρί. Εδώ το καλοκαίρι σταυλίζεται ένα μεγάλο κοπάδι γίδια και λημεριάζει μια μεγάλη αγέλη από σκυλιά. Τα σκυλιά είναι εν δυνάμει επικίνδυνα και πρέπει να αποφύγετε να περάσετε μόνος την περίοδο που ο κτηνοτρόφος είναι στο λιβάδι.

Λίγο ψηλότερα, συναντάμε τις τρεις επιλογές για τη Βαθειά Λάκκα.

• Ευθεία, πάνω στην ακμή μιας ράχης από φλύσχη, διακρίνεται το (χωρίς σήμανση) παλιό μονοπάτι για το Ίσωμα, το διάσελο Πύργου-Μπότσικα. Από εδώ, θα βρούμε την τραβέρσα προς τη Βαθιά Λάκκα, που οδηγεί αρχικά στο λιβάδι Σπανάκι (παλιά στάνη Σιότροπου), όπου συμβάλουμε με το κεντρικό μονοπάτι Κάρκανος-Πυραμίδα.
• Δεξιά, συνεχίζει το σημαδεμένο μονοπάτι προς τη Βαθειά Λάκκα, που ανηφορίζει στο ελατόδασος και φτάνει κάτω από τις μεγάλες σπηλιές, για να τραβερσάρει προς την πηγή Χαλίκι.
• Στη μέση, οπωσδήποτε δεξιά μας, ξεκινά μια ρηχή ρεματιά, με κοίτη γεμάτη κροκάλες και θραύσματα. Η ρεματιά είναι πολύ ανηφορική και αρκετά δύσβατη, αλλά οδηγεί με ασφάλεια στην πηγή Χαλίκι, από όπου φτάνουμε αμέσως στο βράχο Νησί. Η ρεματιά έχει στο κάτω τμήμα μια μεγάλη ανάβλυση, που μάλλον στερεύει το καλοκαίρι.

Οι τρεις αυτές γραμμές συγκλίνουν στο βράχο Νησί, όπου συναντάμε και τα πρώτα κόκκινα σημάδια. Φτάνουμε στο χείλος της Βαθιάς Λάκκας και περνάμε αριστερά της ομώνυμης δολίνης. Μια ισοκλινής τραβέρσα μας φέρνει στο κάτω μέρος μιας μεγάλης ύφεσης, σαν κοιλάδα, που την ανηφορίζουμε εύκολα μέχρι τη Διασέλα, τον αυχένα Πλατυβούνας-Πυραμίδας. Από εδώ, με τη βοήθεια ενός σχετικά καλού ίχνους αλλά και της σήμανσης, ελισσόμαστε στην πετροπλαγιά, που ορθώνεται σταδιακά. Αφήνουμε μεγάλη λάκκα στα αριστερά μας και οδηγούμαστε στην κορυφογραμμή, λίγες δεκάδες μέτρα πριν το τριγωνομετρικό της κορυφής Πυραμίδα. Φτάνοντας στην κορυφή, μας περιμένει η θέα των Βαρδουσίων, της Οίτης και των άλλων βουνών, που κλίνουν το γόνυ μπροστά στο ψηλότερο βουνό της Ρούμελης.