Ε.Π. Αμβρακικού: Παρόχθιο δάσος Αγίου Βαρνάβα
Περιήγηση στο Εθνικό Πάρκο Αμβρακικού
Παρόχθιο δάσος Αγίου Βαρνάβα
Το παρόχθιο δάσος του Αγίου Βαρνάβα
Το παρόχθιο δάσος Αγίου Βαρνάβα, μαζί με τις καρστικές πηγές της Σκάλας, το χαμηλότερο τμήμα του Ξηροπόταμου και μια ζώνη καλαμιώνων και ελών, είναι ό,τι έχει απομείνει από την πολυσύνθετη φυσική γεωγραφία της δυτικής πλευράς των εκβολών του Λούρου.
Σήμερα, καλλιέργειες, δρόμοι και άλλες χρήσεις έχουν διασπάσει την ενότητα αυτή, που διατηρεί κάποια εσωτερική συνοχή κυρίως χάρη στα κανάλια και τις δεντροστοιχίες. Παράλληλα, ο επαρχιακός δρόμος Πρέβεζας-Φιλιππιάδας και ο παρόδιος οικισμός Λούρος αποκόπτουν την υγροτοπική αυτή ενότητα από τους πρόποδες των Βουνών του Ζαλόγγου, αποστερώντας της τα καταφύγια της ορεινής τοπογραφίας.
Τμήμα της συστάδας των Νερόφραξων, στο δάσος Αγίου Βαρνάβα
Οριοθετημένο από αγροτικούς δρόμους και γεωργικές εκτάσεις, το παρόχθιο δάσος Αγίου Βαρνάβα μοιάζει σήμερα με άλσος αναψυχής, αρθρωμένο γύρω από το παλιό εκκλησάκι. Χρειάζεται μια δεύτερη ματιά για να αξιολογήση κανείς τον πλούτο της τοποθεσίας και τον ευεργετικό ρόλο που έχουν αυτοί οι - μικροί έστω - θύλακες στην ισοστασία και ενδεχομένως την ανάκαμψη της φυσικότητας της περιοχής.
Ο πυρήνας του άλσους συντίθεται αποκλειστικά από ώριμους Νερόφραξους, ενώ περιμετρικά υψώνονται πλήθος άλλων υγρόφιλων δέντρων, όπως σκλήθρα (κυρίως Alnus glutinosa), ασημοϊτιές (Salix alba), φτελιές (Ulnus minor), πλατάνια (Platanus orientalis) και ασημόλευκες (Populus alba), αλλά και βελανιδιές (Quercus penduculata).
Οι κυκλώπειες μορφές των αιωνόβιων δέντρων δεσπόζουν
στα κανάλια και τα ανοίγματα του δάσους του Αγίου Βαρνάβα
Χάρη στην γειτνίαση της θέσης με την κοίτη του Λούρου, αλλά και την ένταξη στο ευρύτερο φυσικό σύστημα, το άλσος και η γύρω ζώνη φιλοξενούν πολλά είδη ερπετών, πουλιών και μικρότερων ζώων, αλλά και μια αξιόλογη χλωρίδα.
Νανοδρυοκολάπτης (Dryobates minor, φωτό Ματθαίος Εξάρχου)
Πατήστε για μεγέθυνση
Νανοδρυοκολάπτης (Dryobates minor, φωτό Ματθαίος Εξάρχου)
Παρόλο που εκπροσωπούνται από μόλις 3 είδη (Μεσαίος δρυοκολάπτης, Νανοδρυοκολάπτης και Στραβολαίμης), οι δρυοκολάπτες κάνουν έντονη την παρουσία τους, καθώς τα υπερήλικα δέντρα, γεμάτα από σχισμές, ξερά κλαδιά και νεκρά σκέλη, τους προσφέρουν άφθονο χώρο για φώλιασμα και αναζήτηση τροφής.
Εξηγηματική πινακίδα στο δάσος του Αγίου Βαρνάβα
Στις φυλλωσιές του άλσους θα δούμε όλες τις παπαδίτσες της περιοχής, μαζί με κοκκινολαίμηδες, μυγοχάφτες, τρυποφράχτες και τσιροβάκους.
Εξηγηματική πινακίδα στο δάσος του Αγίου Βαρνάβα
Στην πυκνή βλάστηση της περιμέτρου ζουν άφθονες κιστικόλες, υφάντρες, κλειδωνάδες, αηδόνια και ψευταηδόνια, στριτσίδες, αετομάχοι, ερωδιοί, νερόκοτες και φαλαρίδες, ενώ σε γειτονικά βουστάσια θα δούμε τους ήσυχους γελαδάρηδες να συνοδεύουν τα μεγάλα ζώα.
Εξηγηματική πινακίδα στο δάσος του Αγίου Βαρνάβα
Ο ναός του Αγίου Βαρνάβα
Ο ναός του Αγίου Βαρνάβα
Ο ναός του Αγίου Βαρνάβα είναι αφιερωμένος στον πολιούχο του χωριού Λούρος. Σύμφωνα με τις εντοιχισμένες επιγραφές, η αρχική μορφή του κτίσματος χρονολογείται από τα μέσα του 12ου αιώνα, ενώ η σημερινή εκκλησία είναι έργο του 1833.
Ο σημερινός ναός είναι επιμήκης δικιόνιος με στέγη που φέρει μικρό τρούλο και στηρίζεται σε πολλαπλές καμάρες. Η είσοδος είναι στην νότια όψη και το δάπεδο του παλιού ναού βρίσκεται περίπου 60 εκ. κάτω από επίπεδο του σημερινού εδάφους, λόγω των επιχώσεων του ποταμού. Εσωτερικά σώζονται λίγες νεότερες αγιογραφίες και ένα επίσης μεταγενέστρο κτιστό τέμπλο.
Η εκκλησία γιορτάζει στις 11 Ιουνίου.