Ο22

Μονή Οσίου Λουκά-Κυριάκι

Κείμενο και φωτογραφίες: Τ. Αδαμακόπουλος

Η διαδρομή του Ο22 από τη μονή Οσίου Λουκά έως το Κυριάκι είναι μια πορεία με μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά και πολλά προβλήματα. Το πρώτο μέρος διασχίζει τη λεκάνη της Στείριδας, ένα πεδίο με δύσκολο ανάγλυφο, πάνω στο οποίο μαιανδρίζει ένα πλέγμα αγροτικών χωματόδρομων, τους οποίους ακολουθούμε υποχρεωτικά. Το τελικό μονοπάτι, που οδηγεί προς το Κυριάκι, είναι ένα πολύ ωραίο άλλοτε καλντερίμι, που όμως σήμερα βρίσκεται σε κακή κατάσταση βατότητας.

Η περιοχή είναι κατάσπαρτη από μνημεία και ιστορικές θέσεις. Η μονή Οσίου Λουκά, ένα από τα τρία σημαντικότερα βυζαντινά μνημεία της χώρας, είναι κτισμένη σε δεσπόζουσα θέση πάνω από τη λεκάνη της Στείριδας. Διασχίζοντας τη λεκάνη, θα περάσουμε κάτω από τα τείχη της ακρόπολης της αρχαίας Στείριδας. Μετά το παλαιότατο ξωκλήσι του Αγίου Ιωάννη Αβούρκου, θα μπούμε στο Κυριάκι, κάτω από τη σκιά του λόφου που φέρει την ακρόπολη του αρχαίου Φλυγονίου.

Αυτή η μίξη πολιτισμικών στοιχείων και ενός μακροσκοπικά άθικτου τοπίου, αποσοβεί την αντικατάσταση των μονοπατιών με δρόμους και διατηρεί το ενδιαφέρον του πεζοπόρου.

Μπορούμε να ξεκινήσουμε από τη διασταύρωση του Οσίου Λουκά. Στον άσφαλτο που μας οδηγεί στο μοναστήρι, έχουμε την ευκαιρία να μελετήσουμε την τοπογραφία και τις γεωλογικές ιδιαιτερότητες της λεκάνης που απλώνεται κάτω μας. Η μονή Οσίου Λουκά είναι επισκέψιμη και δεν πρέπει να χάσουμε την ευκαιρία να μελετήσουμε το καθολικό, αριστούργημα ναοδομίας και αγιογραφημένο με έργα παγκόσμιας σημασίας.

Στον περιβάλλοντα χώρο του μοναστηριού θα βρούμε σκιά, κρήνες και παγκάκια.

Κατεβαίνουμε από τη μονή με δρομάκια και μονοπατάκια και φτάνουμε σε έρημη αγροικία. Συνεχίζουμε σε αγροτικούς δρόμους μέχρι τη βάση της βραχώδους ράχης που φέρει την ακρόπολη της αρχαίας Στείριδας και την περιτρέχουμε με μικρό μονοπάτι. Με ένα συνδυασμό από χωματόδρομους και ένα τμήμα μονοπατιού μέσα σε πυκνό θαμνώνα φτάνουμε στον Άγιο Ιωάννη Αβούρκου. Το μοναχικό εκκλησάκι, κρυμένο κάτω από μεγάλο βράχο, φέρει παλιές τοιχογραφίες και ανάγλυφη πλακόστρωση στο δάπεδο, που προφανώς προέρχονται από παλιότερο ναό. Συνεχίζουμε σε μονοπάτι που διασχίζει ελαιώνα (εδώ θα βρούμε λίγα ξύλινα σκαλοπάτια από την αρχική φάση κατασκευής της διαδρομής) και ξαναβγαίνει σε δρόμο. Ο δρόμος οδηγεί σε πλάτωμα, από όπου ξεκινά το εναπομείναν τμήμα του παλιού ημιονικού δρόμου προς το Κυριάκι. Το μονοπάτι αυτό, άλλοτε πλατύ και πετρόχτιστο, έχει καταληφθεί σε όλο σχεδόν το μήκος του από τον αγκαθωτό θαμνώνα. Το μοναδικό καθαρό τμήμα του είναι δυστυχώς πολύ σύντομο. Το μονοπάτι καταλήγει στον κεντρικό άσφαλτο, με μια τελευταία ιδιαίτερα δύσβατη ανηφόρα. Από τον άσφαλτο φτάνουμε στο Κυριάκι. Το χωριό έχει πολλά μικρά καταστήματα και βιοτεχνίες, όπου θα βρούμε πλήθος εξυπηρετήσεων για να αναλάβουμε από την κούραση της διαδρομής και να αναπληρώσουμε τα εφόδιά μας.