Ελικώνας-Αγία Άννα
Σπηλιά του Πλούτου

Κείμενο και φωτογραφίες: Τ. Αδαμακόπουλος

Η διαδρομή από το χωριό Ελικώνας (παλιά Ζερίκι) έως την Αγία Άννα είναι μια αρκετά μεγάλη πορεία 12 χλμ και 5 ωρών που δρασκελίζει τον όγκο Μεγάλη Λούτσα, από το διάσελο Κιάφα Μέλισσα, το χαμηλότερο σημείο του κεντρικού όγκου του βουνού. Η διαδρομή συνιστά ένα ημερήσιο σκέλος του Εθνικού Μονοπατιού Ο22.

Η διαδρομή ακολουθεί το παλιό μονοπάτι ανάμεσα στα δυο χωριά, που συνιστούσε και τη συντομότερη βατή οδό: καθότι οι λεκάνες του Ζερικιού και των Κούκουρων - για να θυμηθούμε τα παλιά ονόματά των χωριών, τα οποία χρησιμοποιούν όλοι οι ντόπιοι ακόμα και σήμερα - χωρίζονται από μεγάλους και απόκρημνους όγκους, οι εναλλακτικές οδοί είναι οι πολύ μακρύτεροι δρόμοι μέσω Κυριακίου και Αγίας Τριάδας, οδεύσεις από τις οποίες περνά και το σημερινό οδικό δίκτυο.

Η διαδρομή ξεκινά από κέντρο του χωριού Ελικώνας (κρήνη με νερό στην πλατεία), κατηφορίζει προς το μικρό μουσείο Αγροτικής Οικονομίας Ελικώνα, περνά από το χορταριασμένο γήπεδο και τα τελευταία σπίτια και μπαίνει στο ελατόδασος. Πολύ σύντομα, αφήνουμε τα τοπικά κτηνοτροφικά μονοπάτια και ανηφορίζουμε σε βραχώδες πεδίο, με πολύ αχνό μονοπάτι, που το εντοπίζουμε αποκλειστικά χάρη στην πυκνή σήμανση. Κατά τόπους το πεδίο είναι χωμάτινο και το μονοπάτι σαφέστερο.

Περνάμε κάτω από την εκκλησία του Αγίου Πέτρου και το κοντινό Kατασκηνωτικό κέντρο Παλιομηλιά και φτάνουμε σε διακλάδωση με την επισήμανση "Σπηλιά του Πλούτου". Αξίζει να κάνουμε την αρκετά ανηφορική αλλά σύντομη αυτή παράκαμψη για να επισκεφθούμε έναν εντυπωσιακό γεώτοπο: ένα παλαιότατο ορυχείο, με εμφανείς διαμορφώσεις προώθησης του μεταλλεύματος, διανοιγμένο στον καθρέφτη ενός ρήγματος. Χρειάζεται ωστόσο προσοχή, γιατί η είσοδος είναι κάπως δύσκολη και το δεύτερο πηγάδι είναι επικίνδυνο. Το μονοπάτι προς τη σπηλιά είναι ασαφές, έχει όμως καλή σήμανση. Η παράκαμψη απαιτεί περίπου μισή ώρα.

Μετά τη Σπηλιά του Πλούτου, συνεχίζουμε στο Ο22 και φτάνουμε στο διάσελο ανάμεσα στους όγκους Κορομηλιά και Μεγάλη Λούτσα. Μέχρι εδώ η σήμανση είναι αυτοσχέδια αλλά πυκνή και συνεπής.

Τέμνουμε το χωματόδρομο και ξεκινάμε μια ανηφορική τραβέρσα προς τα αριστερά, με προορισμό την καρστική ύφεση Κιάφα Μέλισσα. Η πορεία μέσα στο δάσος είναι ευχάριστη και το μονοπάτι είναι σαφές και καλά σημαδεμένο. Πλησιάζοντας στην Κιάφα Μέλισσα περιτρέχουμε 2-3 μεγάλες δολίνες, όλες με καλλιεργητικές διαμορφώσεις και άφθονα ημιάγρια καρποφόρα, σημάδι της παλιάς αξιοποίησης του τόπου.

Από το διάσελο, αρχίζουμε μια μεγάλη κατάβαση προς τη λάκκα Λούτσα, έχοντας συνεχώς απέναντί μας το βλοσυρό όγκο της Παλιοβούνας, της ψηλότερης κορυφής του Ελικώνα.Στην αρχή της κατάβασης, συναντάμε πινακίδα που επισημαίνει διακλάδωση - με μέτριο αν και σημαδεμένο μονοπάτι - προς "Πηγάδι", μακρινή τοποθεσία, που βρίσκεται κοντά στην Αρβανίτσα. Από εδώ και κάτω, το μονοπάτι είναι κατά τόπους ασαφές, αλλά η σήμανση βοηθά στην τήρηση της πορείας, που είναι αρκετά περίπλοκη και με αρκετές αλλαγές κατεύθυνσης. Πλησιάζοντας στη λάκκα Λούτσα, αγνούμε τα παλιά σημάδια και ακολουθούμε τις νεότερες διαμορφώσεις, που περιτρέχουν το οροπέδιο από τα αριστερά, καταλήγοντας στον άσφαλτο Αγίας Άννας-Κυριακίου.

Λίγες δεκάδες μέτρα πιο κάτω, μπαίνουμε σε δρομάκι και αμέσως σε μονοπάτι που με εναλλαγές βατότητας μας φέρνει στον άξονα του παλιού ημιονικού δρόμου Αγίας Άννας-Αρβανίτσας. Εδώ θα συναντήσουμε επάλληλα τμήματα που έχουν καθαριστεί πρόσφατα, με επίπονη μετατόπιση φερτών και λίθων. Τέλος, θα επωφεληθούμε ενός τμήματος εντυπωσιακού πλάτους πάνω στον παλιό αυτόν άξονα, μέχρι μεγάλη δεξαμενή ποτισμού των κοπαδιών. Από εδώ, θα ξαναμπούμε σε κτηνοτροφικά μονοπάτια μέχρι να συγκλίνουμε με τον άσφαλτο. Το τελευταίο αυτό τμήμα δεν έχει τόσο συνεπή σήμανση, η τήρηση της πορείας είναι ωστόσο μάλλον ασφαλής. Καταλήγουμε στον άσφαλτο, απέναντι από το Elikon sports camp 710. Ακολουθούμε τον άσφαλτο για 2 χλμ μέχρι το κέντρο της Αγίας Άννας.

Όλη η διαδρομή είναι σημασμένη με παλιά και νεότερα σημάδια του Ο22 .