Καστοριά/Ψαλίδα: Το Κίτρινο Μονοπάτι

Τα μονοπάτια της Ψαλίδας

Το Κίτρινο Μονοπάτι

Το Κίτρινο Μονοπάτι είναι η πιο εύκολη διαδρομή στην Ψαλίδα, καθώς αντιμετωπίζει τις ζώνες μεγαλύτερης κλίσης με ελιγμούς. Η διαδρομή περνά από πολλά σημεία έξοχης θέας και οδηγεί στην κορυφή από την βόρεια πλευρά.

Τα μονοπάτια της Ψαλίδας
Στο Κίτρινο Μονοπάτι

Το Κίτρινο μονοπάτι ξεκινά από την κοινή αφετηρία των τριών βασικών μονοπατιών της Ψαλίδας. Στο πρώτο πλάτωμα, όπου και η κεραία κινητής τηλεφωνίας, μια σειρά κίτρινα σημάδια αποκλίνουν δεξιά: η γραμμή ανάβασης συνεχίζει ωστόσο ευθεία, επίσης σημασμένη με κίτρινα σημάδια.

Μετά μια σύντομη ανηφόρα, συναντάμε διακλάδωση με μονοπάτι που αποκλίνει δεξιά προς τον Απόσκεπο. Περνάμε κοντά από ερειπωμένο κτίσμα και συναντάμε λιβάδι, όπου πινακίδα επισημαίνει την απόκλιση προς τα αριστερά της κοινής όδευσης των Κόκκινου και Μπλε Μονοπατιών. Συνεχίζουμε προς τα δεξιά και βρίσκουμε το τέλος μικρού δρόμου, ακριβώς κάτω και πολύ κοντά στην κορυφή της Ψαλίδας.

Κατάκορφα, υπάρχει ερειπωμένο πολυβολείο του 2ου ΠΠ και κεραίες αναμεταδοτών υπερβραχέων.

Κείμενο και φωτογραφίες: Τ. Αδαμακόπουλος

Σήμανση

Πινακίδες και σημάδια

Η διαδρομή είναι πολύ καλά σημασμένη με κίτρινα σημάδια στο έδαφος. Τα σημάδια από κίτρινη λαδομπογιά είναι στο έδαφος ή σε βράχια και είναι αρκετά πυκνά. Στον κοινό κορμό με τις άλλες σημασμένες διαδρομές (Κόκκινο Μονοπάτι και Μπλε Μονοπάτι), έχουν τοποθετηθεί διπλά ή τριπλά σύμβολα.

Φύση

Η Μακεδονική δρυς

Τα υγρά - αν και πετρώδη και άγονα - εδάφη της νότιας όψης της Ψαλίδας φέρουν ένα αραιό κάλυμα από μικρόσωμα άτομα Μακεδονικής δρυός (Quercus trojana). Τα δέντρα έχουν ύψος λίγων μέτρων και καλύπτονται σε εντυπωσιακό βαθμό από λειχήνες.

Η Μακεδονική δρυς είναι είδος ημι-αειφύλλου βελανιδιάς της Βαλκανικής που επεκτείνεται και σε άλλες περιοχές της ΒΑ Μεσογείου. Στην Ελλάδα σχηματίζει μικρά - και συνήθως αραιά - δάση στη μέση υψομετρική ζώνη των βουνών της Δυτικής Μακεδονίας και της Ηπείρου. Παρόλο που τα φύλλα της ξεραίνονται, τα διατηρεί όλο το χειμώνα, για να ρίξει με την αρχή τους νέου κύκλου ανάπτυξης.

Η οικολογική θέση της στο χώρο της Βόρειας Ελλάδας αντιστοιχεί στο χαρακτήρα του Πουρναριού στη Νότια Ελλάδα: είναι ανθεκτική στις ακραίες θερμοκρασίες, προτιμά καλά ηλιαζόμενες θέσεις σε ασβεστολιθικά εδάφη, επιβιώνει σε πρεμνοφυή μορφή, αλλά αν δεν καρατομηθεί μπορεί να δώσει μεγάλα, εύρωστα άτομα. Το εξαιρετικά ανθεκτικό ξύλο των ώριμων δέντρων έγινε η αιτία να συρρικνωθούν τα δάση τους είδους, κυρίως στο δυτικό τμήμα της εξάπλωσής του.