Τα μονοπάτια της Χερσονήσου Καστοριάς: Το Μονοπάτι της Μαυριώτισας

Τα μονοπάτια της Χερσονήσου Καστοριάς

Το Μονοπάτι της Μαυριώτισας

Το μονοπάτι από τη μονή Μαυριώτισας προς την κορυφή της χερσονήσου, είναι μια αληθινή ορειβατική πορειούλα, με παρατεταμένη και κάπως απαιτητική ανάβαση, αλλά και άπειρα σημεία υπέροχης θέας και ωραία φύση.

Τα μονοπάτια της Χερσονήσου Καστοριάς
Στα λιβάδια της κορυφής της Χερσονήσου

Το μονοπάτι ξεκινά από το χώρο ανάπαυσης της μονή Μαυριώτισας, δίπλα στη νεότερη πέτρινη κρήνη. Μετά από ένα ομαλό τμήμα σε μικρή λεκάνη, το μονοπάτι μπαίνει σε ρεματιά και γίνεται αρκετά ανηφορικό. Μετά από αρκετούς μικρούς ελιγμούς, τραβερσάρουμε προς τα δεξιά και βγαίνουμε σε γυμνό πετρώδες πεδίο. Σύντομα φτάνουμε σε κιόσκι (δεξιά, μικρό μονοπάτι οδηγεί στο δρόμο).

Ανηφορίζουμε λίγο ακόμα σε βραχώδες πεδίο και φτάνουμε σε μικρό οροπέδιο (δεξιά, ακόμα ένα μικρό μονοπάτι οδηγεί στο δρόμο). Διασχίζουμε το οροπέδιο και γυρίζοντας προς τα δεξιά, ανηφορίζουμε ομαλά, τέμνουμε τον άσφαλτο προς την κορυφή και συνεχίζουμε σε δάσος από Μαλόκεδρα.

Σύντομα φτάνουμε στη διακλάδωση με το μονοπάτι της Αγίας Κυριακής και αμέσως μετά συναντάμε το σημείο Β (σύνδεση με το μονοπάτι από Προφήτη Ηλία).

Σήμανση

Πινακίδες και σημάδια

Τα μονοπάτια της Χερσονήσου Καστοριάς: Η πινακίδα στη Μαυριώτισα

Όπως και οι άλλες δυο διαδρομες της Χερσονήσου, το μονοπάτι της Μαυριώτισας έχει μια βασική επισήμανση, με μια μεγάλη πινακίδα διαδρομής στην αφετηρία του.

Το μονοπάτι είναι καλογραμμένο και είναι πρακτικά αδύνατο να βγει κανείς παό την πορεία του. Έτσι η έλλειψη επιβεβαιωτικών σημαδιών περνά απαρατήρητη.

Φύση

Τα άνθη του χειμώνα

Ο "κρόκος με τα χρυσαφένια άνθη" (Crocus chrysanthus, φωτογραφία) είναι ο πρώτος κρόκος και ένα από τα ελάχιστα φυτά που ανθίζουν μέσα στο χειμώνα. Είδος με βαλκανική εξάπλωση, προτιμά την ορεινή ζώνη, όπου σταδιακά μέχρι τον Μάιο ανεβαίνει μέχρι τα 1800 μ., αλλά τον βρίσκουμε και στα μικρά βουνά των νησιών του Βορείου Αιγαίου. Προσέξτε ότι ο στύλος διαιρείται σε τρεις καλά αναπτυγμένους βραχίονες. Παρόλο το όνομά του, τα άνθη μπορούν να είναι και εντελώς λευκά.
Στα βουνά της Καστοριάς, θα τον βρούμε από τα μέσα Γενάρη (αν ο χειμώνας δεν έχει χιόνια) ή από τα μέσα Φλεβάρη (τις πιο κρύες χρονιές). Αναπτύσσεται σε μικρές ή και αρκετά μεγάλες ομάδες, σε ηλιόλουστες βραχώδεις θέσεις και στη συγκεκριμένη περιοχή είναι αφθονότερος του παρόμοιου και εξίσου πρόωρου Crocus olivieri (ο οποίος έχει τρεις ιώδεις ραβδώσεις στην εξωτερική πλευρά των πετάλων).