Η χλωρίδα της κορυφής
του Ταϋγέτου

Η κλασική ανάβαση από το καταφύγιο του ΕΟΣ Σπάρτης (θέση Βαρβάρα) προς την ψηλότερη κορυφή του Ταϋγέτου, τον Προφήτη Ηλία, από τα μέσα Ιουνίου μέχρι τα τέλη Ιουλίου, είναι μία ιδανική περίπτωση για γνωριμία με τη μοναδική χλωρίδα του βουνού.

Ξεκινώντας από το καταφύγιο, αρχικά διασχίζουμε τις απολήξεις του θαλερού δάσους κωνοφόρων με μαυρόπευκα και έλατα, πολύ σύντομα, ωστόσο, φτάνουμε να ανεβούμε μία απότομη βράχινη πλαγιά, όπου θα βρούμε φυτά χαρακτηριστικά των βραχωδών βιοτόπων, όπως η αρμέρια Armeria canescens, η λομελόζια Lomelosia crenata, το κομψό ενδημικό υποείδος του γαργανικού λάμιου Lamium garganicum susp. pictum, η κοινή μα εντυπωσιακή Morina persica κ.α.

Μετά από αυτή το απότομο τμήμα, η ανάβαση γίνεται αρκετά πιο ομαλή, καθώς διασχίζουμε εκτεταμένο λιβάδι στη θέση Λακκώματα. Εδώ ο τόπος είναι γεμάτος με αγριολούλουδα: ιδιαίτερα πολυπληθή είναι τα υπερικά Hypericum olympicum, οι αχίλλεες, περιλαμβανομένων της ενδημικής Ταΰγετου και Πάρνωνα Achillea taygetea και των κοινότερων Achillea holosericea και Achillea ligustica, το τοπικό τσάι του βουνού Sideritis clandestina subsp. clandestina.

Η ανάβαση ξαναγίνεται πιο απότομη στη συνέχεια καθώς κατευθυνόμαστε προς τα Ζωνάρια (ή Πλάκες) με τις χαρακτηριστικές ασβεστολιθικές πλάκες. Φυτά που θα κινήσουν το ενδιαφέρον μας σε αυτή τη ζώνη είναι η χαμηλή θαμνόμορφη μινουάρτια Minuartia juniperina, η ενδημική νανώδης αλλά πανέμορφη Gypsophila nana, ενώ με λίγη παραπάνω προσοχή μπορούμε να ξετρυπώσουμε την μοναδική, σπανιότατη και ενδημική του Ταϋγέτου Jurinea taygetea.

Φτάνουμε στο διάσελο Πόρτες και πλέον απομένει να ανέβουμε την τελική πυραμίδα για να φτάσουμε στην κορυφή. Εδώ η βλάστηση έχει αραιώσει κατά πολύ και στο γυμνό βραχώδες έδαφος αναπτύσσονται λίγοι νανώδεις συμπαγείς θάμνοι, χαρακτηριστικοί των μεγάλων βουνών της Ελλάδας, όπως η δρύπη Drypis spinosa και το σταχτί γάλιο Galium incanum. Πλησιάζοντας την κορυφή, ωστόσο, έχουμε το νου μας να εντοπίσουμε τα μικρά «διαμάντια» του Ταΰγετου, όπως το στενοενδημικό αιθιόνημα Aethionema carlsbergii και τον ιδιαίτερα ακριβοθώρητο (ενδημικός του Χελμού και του Ταϋγέτου) νανώδη φλώμο Verbascum acaule.