Διαδρομή 45
Κατ. Άνω Πηγάδι-Παλαιά Λεπτοκαρυά

Αν και μακριά από τα μεγάλα υψόμετρα και τις περιοχές που κόβουν την ανάσα, η διαδρομή ανάμεσα στην Παλαιά Λεπτοκαρυά και το καταφύγιο Άνω Πηγάδι προσφέρεται για όσους θέλουν να βιώσουν μια εύκολη πεζοπορική εμπειρία με όλες τους τις αισθήσεις. Στο μονοπάτι βλέπουμε τη μείξη των δυο, εκ των τεσσάρων, ζωνών βλάστησης του Ολύμπου: Της ζώνης των αείφυλλων πλατύφυλλων και της ζώνης των δασών οξιάς και ορεινών κωνοφόρων. Καθώς κατεβαίνουμε από το υψόμετρο του καταφυγίου (1.380 μ.), τα τελευταία άτομα μαύρης πεύκης και οξιάς, δίνουν τη σκυτάλη στα περισσότερο ανθεκτικά στη ξηρασία είδη, όπως το πουρνάρι, η αριά και η κουμαριά, ενώ ανάμεσά τους κρύβονται και πολλά αρωματικά φυτά. Επίσης είναι πολύ πιθανόν, ο περιπατητής να διασταυρωθεί με ζαρκάδια και αγριογούρουνα, που διημερεύουν στις πυκνές λόχμες. Τέλος, η θέα προς τον κάμπο της Λεπτοκαρυάς, την Πιερική ακτή, το Κάστρο του Πλαταμώνα αλλά και στα δάση του Κάτω Ολύμπου συμπληρώνει την πληθώρα επιλογών του επισκέπτη στην ευρύτερη περιοχή.

Η διαδρομή περιγράφεται εδώ ως κατάβαση, μια κατεύθυνση που εξυπηρετεί την ολοκλήρωση μιας μεγαλύτερης πορείας που μπορεί να περιλαμβάνει τη διάσχιση του δάσους της Μάλτας από τη Σκανδαλιάρα ή την κάθοδο από τα υψίπεδα του Καλόγερου. Ακόμα, παρόλο που ο χωματόδρομος που οδηγεί στο καταφύγιο είναι κακής βατότητας, η κατάβαση της διαδρομής μπορεί να συνδυαστεί με άνοδο με όχημα και διαμονή στο καταφύγιο. Στην περίπτωση αυτή, η συνεχώς και ομαλά κατηφορική αυτή πορεία μπορεί εύκολα να γίνει και από μικρά παιδιά.

Η διαδρομή ξεκινάει μπροστά από το καταφύγιο Άνω Πηγάδι, ακολουθώντας την κατεστραμμένη σκάλα, η οποία οδηγεί στον χωματόδρομο και τον τέμνει. Συνολικά, συναντάμε το δρόμο πέντε φορές, έχοντας στο νου μας να εντοπίσουμε τα σημάδια ακριβώς πάνω στις στροφές, χωρίς να κινηθούμε για πολύ σε αυτόν. Αφού το μονοπάτι συναντήσει το δρόμο για τρίτη φορά, διασχίζουμε μεγάλο λιβάδι και τα σημάδια γίνονται αραιά και τα αναζητούμε πάνω στις πέτρες. Ακολουθεί ακόμα ένα τμήμα του μονοπατιού χωρίς σήμανση, όπου πρέπει να παραμείνουμε στην έξω πλευρά (δεξιά, κοντά στο φυσικό πρανές) και να μην μπούμε στην πυκνή συστάδα από πουρνάρια. Βλέπουμε πλέον τα αραιά σπίτια της Παλιάς Λεπτοκαρυάς και η διαδρομή καταλήγει σε χωματόδρομο πάνω από αυτό και τελειώνει στον ωραίο σκιερό χώρο όπου η ερειπωμένη εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Η σήμανση της διαδρομής, με κόκκινα σημάδια και κορδέλες, είναι παλιά και τα σημάδια είναι ξεθωριασμένα. Παρόλα αυτά η σήμανση είναι ικανοποιητική και με λίγη προσοχή σε ορισμένα σημεία, το ίχνος του μονοπατιού εντοπίζεται με ασφάλεια.

Η διαδρομή είναι σε όλο της το μήκος κατηφορική και καλύπτεται από θαμνώδη βλάστηση. Συνίσταται να περπατηθεί κατά τις πρωινές η απογευματινές ώρες καθώς είναι εκτεθειμένη στον ήλιο και η βλάστηση δεν προσφέρει σκιά.