Διαδρομή 2

Καταφύγιο ανάγκης Χριστάκη-Καταφύγιο Σπήλιος Αγαπητός

Το Ε4 δρασκελίζει τον Όλυμπο με τρία εντυπωσιακά σκέλη, ξεκινώντας με την ανάβαση Κοκκινοπηλός-Καταφύγιο ανάγκης Χριστάκη, συνεχίζοντας με την αλπική διάσχιση Καταφύγιο ανάγκης Χριστάκη-Καταφύγιο Σπήλιος Αγαπητός και ολοκληρώνοντας με την μεγάλη και κουραστική κατάβαση Καταφύγιο Σπήλιος Αγαπητός-Λιτόχωρο. Με ένα ακόμα σκέλος, το Λιτόχωρο-Δίον, το Ε4 βγαίνει από το χώρο του Ολύμπου.

Το σκέλος του Ε4 από το καταφύγιο ανάγκης Χριστάκη στο καταφύγιο Σπήλιος Αγαπητός ξεκινά από τη Λάκκα Χριστάκη, όπου φωλιάζει το καταφύγιο ανάγκης Χριστάκη. Το Ε4 ανηφορίζει την καταπράσινη ομαλή λεκάνη μέχρι κάπου στα 2700 μ., κάτω από την κορυφή Σκολιό.

Η ανάβαση της κοίλης δυτικής πλαγιάς του Σκολιού γίνεται σε ένα καλά πατημένο και καλά χαραγμένο μονοπάτι, που με ισοκλινείς ελιγμούς μας φέρνει στη ράχη ανάμεσα στο Σκολιό και τον Άγιο Αντώνιο. Φτάνοντας στη ράχη συναντάμε την αφετηρία του Ο2, που ξεκινά από εδώ την μεγάλη πορεία του προς τον Κίσσαβο και το Πήλιο. Χωρίς να φτάσουμε στην κορυφή του Σκολιού, τραβερσάρουμε ανηφορικά προς τα 2800 μ., φτάνοντας κοντά στην κορυφή Σκάλα. Με μια μικρή ανάβαση ακόμα μπορούμε να φτάσουμε στη Σκάλα, όπου διάφορα σημάδια υποδεικνύουν την όδευση της Κακόσκαλας και την έντονα κατηφορική γραμμή του Ε4.
Όντας στη Σκάλα, μπορούμε να εντάξουμε στο πρόγραμμα της ημέρας μια γρήγορη ανάβαση στον Μύτικα μέσω της Κακόσκαλας (0ω45λ). Πολλοί ορειβάτες αφήνουν τα μεγάλα σακκίδια σε κάποια προστατευμένη θέση, στα πρώτα μέτρα της καθόδου προς τον Παραμύτικα. Από τη Σκάλα είτε επιστρέφουμε προς το Ε4, είτε κατεβαίνουμε το πολυπατημένο μονοπάτι πάνω στις σάρες που συναντά το Ε4 λίγο πιο κάτω. Συνεχίζουμε προς τη διακλάδωση των Ζωναριών. Δεξιά μας έχουμε επάλληλα αλπικά λιβάδια που σχηματίζονται στις υφέσεις του έντονα διαμορφωμένου από την παγετωνική δράση αναγλύφου και ακουμπούν στη βάση των κορυφών. Αν είμαστε τυχεροί, μπορεί να δούμε στα λιβάδια αυτά κοπάδια ημιάγριων αλόγων ή αγριόγιδα (Rupicapra rupicapra), που δροσίζονται και διασκεδάζουν στις τελευταίες χιονούρες του χειμώνα.

Από τη διακλάδωση των Ζωναριών, συνεχίζουμε σε πιο βραχώδες έδαφος, σε πολύ καλό μονοπάτι με ελιγμούς. Περνάμε τον άξονα της Χονδρομεσοράχης και με μια τελευταία σειρά ελιγμών φτάνουμε στο καταφύγιο Σπήλιος Αγαπητός, φωλιασμένο στο εντυπωσιακό φυσικό μπαλκόνι του.

---