Διαδρομή 4

Καταφύγιο Σπήλιος Αγαπητός
από τα Πριόνια

Update Ιούνιος 2021

Η κύρια προσπέλαση του καταφυγίου Σπήλιος Αγαπητός γίνεται από τα Πριόνια. Η διαδρομή αποτελεί τμήμα του Ε4 και είναι αναμφίβολα το πιο πολυσύχναστο μονοπάτι στον Όλυμπο. Το συγκεκριμένο μονοπάτι ήταν ο κεντρικός ημιονικός δρόμος του Ανατολικού Ολύμπου και διατηρεί την καλή διαμόρφωση, με ήπιες και σταθερές κλίσεις και ανοιχτούς ελιγμούς, των μουλαρόδρομων της εποχής. Σήμερα, η βατότητα έχει βελτιωθεί με πολλές τοπικές παρεμβάσεις, που δεν αλλοιώνουν την παλαιά χάραξη, και ο προσανατολισμός του πεζοπόρου υποστηρίζεται από μια σχετικά πυκνή σήμανση με σημάδια του Ε4 και άλλα σύμβολα, καθώς και από όλες τις αναγκαίες πινακίδες κατεύθυνσης.

Όλοι όσοι σκοπεύουν να ανέβουν στο καταφύγιο Σπήλιος Αγαπητός, φτάνουν με όχημα ή ταξί (~30 ευρώ) στα Πριόνια, παλιό συνοικισμό ξυλοκόπων που δούλευαν στα νεροπρίονα των πηγών του Ενιπέα - εξ'ου και το τοπωνύμιο. Σήμερα τα Πριόνια είναι η πιο προκεχωρημένη θέση στον Ανατολικό Όλυμπο όπου φτάνει όχημα (17.5 χλμ από την πλατεία του Λιτοχώρου) και αποτελούν έναν πραγματικό σταθμό ανασυγκρότησης για τις ομάδες που προωθούνται προς την καρδιά του βουνού.

Θα βρείτε αναψυκτήριο και εστιατόριο που λειτουργούν όλο το χρόνο, δωρεάν χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων απεριόριστης διάρκειας, δημόσιες τουαλέτες και κρήνες διαρκούς ροής. Μια σειρά από πινακίδες και ανακοινώσεις, ανάμεσα τις οποίες μια μεγάλη πινακίδα με πεζοπορικό χάρτη όλου του Ολύμπου, δίνουν πληροφορίες για τα μονοπάτια, τα ταξί, τα τηλέφωνα ανάγκης κλπ. Η διαδρομή ξεκινά με ένα σύντομο πετρόστρωτο τμήμα. Περνάμε τις βουερές πηγές του Ενιπέα με τη βοήθεια στιβαρής ξύλινης γέφυρας και ανηφορίζουμε ομαλά μέσα σε σκιερό δάσος μαυρόπευκων και οξιάς. Η κλίση του μονοπατιού είναι ήπια και σταθερή. Σε 0ω45-1ω φτάνουμε στη θέση Πηγαδούλι (απόσταση 1.9 χλμ, όπου υπάρχει ξύλινο κιόσκι και κρήνη (κάποιες χρονιές ή στη ναρχή της σαιζόν δεν λειτουργεί). Εδώ είναι σκόπιμο να κάνουμε την πρώτη στάση της πορείας μας. Αμέσως μετά το κιόσκι συναντάμε τη διακλάδωση προς Μαυρόλογγο/Λιβαδάκι και λίγο πιο πάνω τη δυσδιάκρινη αφετηρία του μονοπατιού της Χονδρομεσοράχης. Πιο πάνε, περνάμε απέναντι από την απότομη ρεματιά που κατεβάζει τις χιονοστοιβάδες του Μαυρόλογκου, τις χρονιές που έχουμε πολλά χιόνια.

Το επόμενο τμήμα μέχρι το Μαγαλιά (επίσης 1.9 χλμ, 0ω45-1ω) είναι συνεχώς ανηφορικό, κάτω από τη σκιά ενός ψηλού δάσους πεύκων. Το μονοπάτι είναι κατά τόπους διαβρωμένο, αλλά οι άνθρωποι του καταφυγίου το συντηρούν επιμελώς. Στο Μαγαλιά, λίγο πριν τη ρεματιά, βρίσκουμε τη διακλάδωση προς Γομαρόσταλο/Πετρόστρουγκα, καλά επισημασμένη. Αμέσως μετά βγαίνουμε από το δάσος, δρασκελίζουμε την ανοιχτή ρεματιά (δεν έχει νερό) και κάνουμε μια δεύτερη στάση στη σκιά.

Μετά την ανάπαυλα, πιάνουμε την τελευταία σειρά ελιγμών (μήκος 1.9 χλμ, 0ω45-1ω) που θα μας φέρουν στο καταφύγιο. Περίπου το μισό από το μήκος του τμήματος αυτού είναι σε σχετικά ανοιχτό πεδίο, όπου πρέπει να ληφθούν οι σχετικές προφυλάξεις για την ηλιακή ακτινοβολία.

Το συνολικό μήκος της πορείας είναι 5.65 χλμ. Η κατάτμηση της χρονοαπόστασης των 2ω30-3ω σε τρία ίσα τμήματα βοηθά και τη ρύθμιση του βηματισμού του πεζοπόρου, που είναι συχνά φορτωμένος με αρκετό εξοπλισμό: με μια στάση στο κιόσκι (Πηγαδούλι) και μια δεύτερη στο ρέμα (Μαγαλιάς), πετυχαίνουμε τη βέλτιστη κατανομή της κόπωσης και φτάνουμε στο καταφύγιο με αρκετές δυνάμεις για την περαιτέρω οργάνωση της παραμονής μας (συνεννοήσεις, στήσιμο σκηνής) ή τη συνέχεια προς τα πάνω.