Παρνασσός

Προφήτης Ηλίας-Καλάνια

Κείμενο και φωτογραφίες: Τ. Αδαμακόπουλος

Η δυτική όψη του Παρνασσού (του Δυτικού Παρνασσού, πιό συγκεκριμένα), προσφέρει ελάχιστες προτάσεις πεζοπορίας. Οι πλαγιές είναι συχνά απόκρημνες και σε μεγάλη έκταση κατασκαμένες από τις ανοιχτές εξορύξεις βωξίτη, ενώ και το ίδιο το βουνό δεν διαθέτει στην πλευρά αυτή ιδιαίτερους λιβαδικούς ή άλλους πόρους. Τα λιγοστά λιβάδια της δυτικής πλευράς επικοινωνούσαν με τα εκτεταμένα χειμαδιά της περιμέτρου του βουνού μέσω του μεγάλου μουλαρόδρομου που κατέβαινε στη μονή Προφήτη Ηλία και από εκεί στο Χρισσό και την Άμφισσα. Αυτό το μονοπάτι θα χρησιμοποιήσουμε και εμείς και θα το προεκτείνουμε μέχρι τα Καλάνια, για να δημιουργήσουμε μια μεγάλη πορεία, που συνδέει την καρδιά του Δυτικού Παρνασσού με τις δυτικές υπώρειες.

Η διαδρομή ξεκινά είτε από τη μονή Προφήτη Ηλία (οπότε έχουμε ένα τμήμα χωματόδρομου, μέχρι την είσοδο του μονοπατιού), είτε λίγο ψηλότερα, στη φουρκέτα του δρόμου που οδηγεί σε κεραίες κιν. τηλεφωνίας. Στο πρώτο αυτό τμήμα το μονοπάτι είναι πολύ καθαρό και κατά τόπους χτιστό. Φτάνουμε σε μεγάλη λούτσα ποτισμού των γιδιών και συνεχίζουμε σε πολύ καλό μονοπάτι με ελάχιστα προβλήματα. Το μονοπάτι καταλήγει στο λιβάδι του Αγίου Νικολάου, όπου μεγάλη πηγή και εικονοστάσι.

Διασχίζουμε το χωματόδρομο και συνεχίζουμε σε φανερό μονοπάτι που σύντομα μπαίνει σε πετροπλαγιές και γίνεται δυσδιάκριτο. Φτάνουμε το ελατόδασος και μπαίνουμε σε μια σειρά από δολίνες, μέχρι το πλατύ διάσελο, στα βόρεια της κορφής Σαμαδαριό. Από εδώ μια ομαλή κατηφόρα, με μονοπάτι άλλοτε φανερό και άλλοτε απλά πατημένο από τα ζώα, μας φέρνει στα Καλάνια, στην άκρη μικρού χωματόδρομου, μέσω του οποίου συναντάμε τον κεντρικό δρόμο της λεκάνης (και το Ε4 και άλλες πεζοπορικές διαδρομές).

Στο κέντρο των Καλανιών, που υπήρξε παλιότερα δασικός συνοικισμός του Παρνασσού, υπάρχει η παλιά εκκλησία του Προφήτη Ηλία και βρύσες με νερό.

Η διαδρομή είναι σημαδεμένη με λίγα και ξεθωριασμένα .