Δυτικό Πήλιο

Βυζίτσα-Πινακάτες

Κείμενο & φωτογραφίες: Τ. Αδαμακόπουλος

Η Βυζίτσα είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα χωριά του Πηλίου: ένα σύνολο από διακριτά και ιδιαίτερα από αρχιτεκτονικής πλευράς αρχοντικά, αντιπροσωπευτικά του πηλιορείτικου τύπου, χάνονται μέσα στην πλούσια βλάστηση που αγκαλιάζει το χωριό και τονίζει το γλυκό κλίμα της τοποθεσίας. Εσωτερικά, οι μεγάλες, διόρωφες ή και τριόρωφες αυτές οικίες έχουν επίσης μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς είναι διακοσμημένες με ζωγραφικές συνθέσεις ιδιαίτερης τεχνοτροπίας.

Καθώς η Βυζίτσα και οι Πινακάτες βρίσκονται σχετικά κοντά, η διαδρομή που τις συνδέει είναι σύντομη. Μπορεί ωστόσο να αποτελέσει τμήμα ενός μεγαλύτερου κύκλου Πινακάτες – Καλά Νερά – Βυζίτσα – Πινακάτες, που συντίθεται από την κατάβαση Πινακάτες – Καλά Νερά, την ανάβαση Καλά Νερά-Βυζίτσα και την παρούσα διαδρομή Βυζίτσα-Πινακάτες ως τραβέρσα.

Εκτός των ίδιων των οικισμών, ιδιαίτερο τεχνικό και αρχιτεκτονικό αξιοθέατο αποτελεί και ο Σιδηροδρομικός Σταθμός Μηλεών, που τον προσεγγίζουμε είτε πεζοπορικά από τη διαδρομή Μηλιές-Σ.Σ. Μηλεών-Βυζίτσα, είτε σαν ενδιάμεση στάση με οχήμα.

Η διαδρομή Βυζίτσα-Πινακάτες ξεκινά από τον κύριο δρόμο της Βυζίτσας και συγκεκριμένα απέναντι από την ενοριακή εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής. Περνάμε μέσα από την πλατεία με τη διπλή κρήνη και συνεχίζουμε στο κεντρικό καλντερίμι μέχρι την κρήνη Σακελάρη.

Λίγο μετά την κρήνη ανηφορίζουμε δεξιά και περνάμε από μια ακόμα κρήνη. Φτάνουμε στο τέλος του χωριού και του καλοδιατηρημένου πλακόστρωτου δρόμου. Από εδώ και πέρα συνεχίζουμε σε πιο στενό μονοπάτι, το οποίο στην αρχή είναι καλντερίμι και μετά γίνεται χωμάτινο. Γύρω μας υψώνονται καστανιές και καρυδιές, ενώ οι ρεματιές είναι ντυμένες με πλατάνια.

Το μονοπάτι περιτρέχει ομαλά τις ρεματιές της κατωφέρειας της ράχης, εποπτεύοντας τον κεντρικό ασφαλτόδρομο. Μοναδικό πρόβλημα στην πορεία μας είναι ένα μικρό τμήμα με πυκνή βλάστηση, το οποίο παρακάμπτουμε από χαμηλότερα, μέσα από κτήμα. Περνάμε δασωμένο ώμο και συναντάμε χωματόδρομο. Ανηφορίζουμε λίγο αυτόν τον χωματόδρομο προς τα δεξιά και τον αφήνουμε για να κατέβουμε, ακολουθώντας καλό μονοπάτι που ελίσσεται στις πτυχές του αναγλύφου. Φτάνουμε στον κεντρικό ασφαλτόδρομο, κοντά στην ανατολική είσοδο των Πινακάτων. Από εκεί με ωραίο καλντερίμι μπαίνουμε στο χαμηλότερο μέρος του χωριού και ανηφορίζουμε στην κεντρική πλατεία, όπου η ενοριακή εκκλησία του Αγίου Δημητρίου και μνημειακή μαρμάρινη κρήνη.

Η διαδρομή είναι σημασμένη με κόκκινα σημάδια και κυκλικά πινακιδάκια με βέλη προσανατολισμού. Το μονοπάτι αυτό αποτελεί τμήμα της Μεγάλης Διαδρομής Νοτίου Πηλίου, που έχουν σχεδιάσει και συντηρούν οι Φίλοι των Καλτεριμιών του Νοτίου Πηλίου.

Το μήκος της πορείας είναι 2.2 χλμ. Καθότι έχει μικρή υψομετρικά διαφορά, μπορεί να γίνει σε 1 ώρα.