Δυτικό Πήλιο

Μηλιές-Σιδ. Σταθμός Μηλεών
Σπηλαιοεκκλησιά Ταξιαρχών
Σπηλιά Χείρωνα – Βυζίτσα

Κείμενο & φωτογραφίες: Τ. Αδαμακόπουλος

Η διαδρομή Μηλιές - Σιδ. Σταθμός Μηλεών – Σπηλαιοεκκλησιά Ταξιαρχών – Σπηλιά Χείρωνα – Βυζίτσα συνιστά τον πιο περιπετειώδη - και πλουσιότερο σε πολιτισμικά στοιχεία - δρόμο για να πάει κανείς από τις Μηλιές στη Βυζίτσα. Πρόκειται για μια παράκαμψη της κεντρικής διαδρομής Μηλιές-Καλά Νερά, που μέσω ενός χωμάτινου μονοπατιού περνά από τη σπηλαιοεκκλησιά των Ταξιαρχών, χτισμένη κάτω από μεγάλη βραχοσκεπή, και από μια από τις πολλές σπηλιές που έχουν όψιμα σχετιστεί με τον Κένταυρο Χείρωνα.

Τόσο η εκκλησία Ταξιαρχών, όσο και η σπηλιά του Χείρωνα είναι καλά κρυμμένα στη δυτική πλευρά της μεγάλης χαράδρας του άνω ρου του Μηλιώτικου ρέματος. Το μονοπάτι είναι αρκετά πατημένο και σε συνδυασμό με την παλιότερη και νεώτερη σήμανση αποτελεί μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση. Άλλωστε μπορεί κανείς να εκκινήσει από το σταθμό των Μηλεών (άνετος χώρος στάθμευσης) και να συνδυάσει τη διαδρομή αυτή με την Μηλιές-Βυζίτσα, δημιουργώντας μια εύκολη, αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα κυκλική πορεία.

Η διαδρομή Μηλιές - Σιδ. Σταθμός Μηλεών – Σπηλαιοεκκλησιά Ταξιαρχών – Σπηλιά Χείρωνα – Βυζίτσα ξεκινά απο την κεντρική πλατεία των Μηλιών και κατηφορίζει μέσα από τον οικισμό και πάνω στο εξαιρετικό καλντερίμι προς το Σιδηροδρομικό σταθμό Μηλεών. Από το σταθμό ακολουθούμε τις γραμμές του τρένου, περνάμε την πρώτη γέφυρα, αφήνουμε στα δεξιά μας το μονοπάτι που οδηγεί απευθείας στη Βυζίτσα και συνεχίζουμε στο πλάι των γραμμών.

Αμέσως μετά τη δεύτερη μεγάλη μεταλλική γέφυρα, εντοπίζουμε τα σημάδια του μονοπατιού στο δεξί μας χέρι. Ανηφορίζουμε ομαλά σε πυκνή μεσογειακή βλάστηση μέχρι τη βάση των βράχων. Ένα σύντομο βράχινο πέρασμα με σκαλιά μας οδηγεί σε εντυπωσιακό ζωνάρι της ορθοπλαγιάς, όπου είναι χτισμένη η εκκλησία των Ταξιαρχών. Ξανακατεβαίνουμε τα βράχινα σκαλιά και συνεχίζουμε οριζόντια προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν που μας οδήγησε στην εκκλησία και περνάμε ακριβώς κάτω από τη σπηλιά του Χείρωνα. Πρόκειται για μια μονόχωρη σπηλιά, που είναι πολύ αμφίβολο αν είχε ποτέ άλλη χρήση πέραν του πρόχειρου σταυλισμού κατοικίδιων ζώων. Σήμερα πάντως η σπηλιά χρησιμοποιείται ως μαντρί. Σημειώστε ότι η ομώνυμη σπηλιά που βρίσκεται στη διαδρομή Μηλιές-Βυζίτσα είναι μεγαλύτερη και η σχέση της με κάποια αρχαία χρήση είναι αληθοφανέστερη. Συνεχίζοντας πάνω στο μονοπάτι, κατηφορίζουμε και περνάμε το ρέμα. Σύντομα βρίσκουμε ασφαλτόδρομο. Ανηφορίζουμε το δρόμο (αριστερά) μέχρι ελιγμό, όπου συναντάμε επισήμανση μονοπατιού. Από εδώ και πέρα η πορεία μας ταυτίζεται με το τελευταίο τμήμα της διαδρομής Καλά Νερά-Βυζίτσα. Μπαίνουμε σε στενό δρομάκι που σύντομα γίνεται καλντερίμι.

Περνάμε από το ρέμα Κακοσκάλι με τσιμεντένια γέφυρα και ανηφορίζουμε προς τη Βυζίτσα. Μετά από ελιγμούς στην πλαγιά, το καλντερίμι γίνεται χωμάτινο μονοπάτι και μετά δρομάκι που μας οδηγεί σε χωματόδρομο. Κινούμαστε λίγο προς το αριστερά και περνάμε δίπλα από το πολύ μικρό εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας. Ανηφορίζουμε σε πολύ πλατύ καλντερίμι και φτάνουμε στον κεντρικό δρόμο της Βυζίτσας, δίπλα στην εκκλησία της Ζωοδόχους Πηγής.

Η διαδρομή είναι καλά σημασμένη: στα τμήματα που συμπίπτουν με τις διαδρομές έχει με κόκκινα σημάδια και μεταλλικούς πασσάλους με κίτρινα πινακιδάκια, ενώ στο τμήμα από τις γραμμές μέχρι τον άσφαλτο έχει αρκετά κόκκινα σημάδια. Τέλος, υπάρχουν και αρκετές πινακίδες κατεύθυνσης.

Το μήκος της πορείας είναι 4.1 χλμ. Προβλέψτε 2ω για την ολοκλήρωσή της.