Καρύταινα-Κοτύλιο

Αρκαδικά Μονοπάτια
Κυκλική διαδρομή 71 χλμ.

Καρύταινα-Κοτύλιο

Η διαδρομή Καρύταινα-Κοτύλιο αποτολμά τη διέλευση του Αλφειού και τη ζεύξη με το χωριό Κοτύλιο, δηλαδή τους πρόποδες του Λύκαιου όρους. Στο πρώτο μέρος του ακολουθεί τον παλιό μουλαρόδρομο, που συνέδεε την Καρύταινα με την Κάβια, τη μεγάλη σπηλιά-καταφύγιο, το νερόμυλο και το κρυφό πέρασμα του Αλφειού. Στη συνέχεια αξιοποιεί διάσπαρτα μονοπάτια και χωματόδρομους μέχρι το χωριό Κοτύλιο, περνώντας από τον οικισμό Κάτω Κοτύλιο (Στρογγυλό).

Από την πλατεία της Καρύταινας (εκκλησία της Ευαγγελίστριας) κατηφορίζουμε προς τα δυτικά, στην αρχή σε πλακόστρωτο δρόμο, μετά σε τσιμεντόδρομο και τέλος σε χωματόδρομο και μπαίνουμε στο μονοπάτι προς την Κάβια, το οποίο αμέσως περνά απο την κρήνη Σταματούλι.

Αρκαδικά Μονοπάτια
Αρκαδικά Μονοπάτια
Η βρύση Σταματούλι
Το μονοπάτι είναι πολύ ομαλό και πλατύ και έχει μια αραιή αλλά συνεπή σήμανση με κόκκινα βελάκια και πλακίδια των Αρκαδικών Μονοπατιών. Φτάνουμε στο ύψος της σπηλιάς Κάβια, την οποία θα επισκεφθούμε με μικρή παρέκλιση. Τόσο το βατό μονοπάτι όσο και η σήμανση σταματούν σε ένα παλιό κτήριο, στο ύψος του Αλφειού και δίπλα σε μικρή πηγή. Ο ερειπωμένος νερόμυλος του Αλφειού είναι λίγο πιό πέρα. Ένα μικρό μονοπάτι συνεχίζει λίγο παράλληλα και ανάντι του ποταμού και μας φέρνει κοντά μια σειρά μεγάλα, σταθερά βράχια που επιτρέπουν τον σχετικά εύκολο δρασκελισμό του ποταμού, όταν η στάθμη του νερού είναι χαμηλή.

Αρκαδικά Μονοπάτια
Αρκαδικά Μονοπάτια
Διαδρομή Καρύταινα-Κοτύλιο
Τοπίο του Αλφειού, στη θέση διέλευσης της διαδρομής

Στη νότια όχθη διακρίνεται ένα αχνό μονοπάτι που πάει για λίγο προς τα κατάντι και σύντομα ανηφορίζει και βγαίνει σε χωματόδρομο. Ακολουθώντας τον χωματόδρομο, φτάνουμε σε ώμο, όπου λειτουργεί στάνη. Ένα καλό μονοπάτι μας φέρνει σε άλλη, μεγαλύτερη, στάνη.

Ακολουθεί ένα τμήμα στο παλιό μονοπάτι που διασχίζει την περιοχή Γαβριάλωνα (πηγή) και καταλήγει σε ρέμα, κοντά στον μικρό συνοικισμό Πανταζέϊκα. Συνεχίζουμε σε χωματόδρομο μέχρι τη θέση Σταμέϊκα (πολύ μικρός συνοικισμός που ανήκε στο Κάτω Κοτύλιο, τώρα απομένουν λίγα ερείπια). Το παλιό μονοπάτι προς το Κάτω Κοτύλιο είναι καθαρό και δρασκελίζει μια βαθιά ρεματιά με τη βοήθεια της πέτρινης γέφυρας του Μύλου, που καταλήγει στο μεγάλο νερόμυλο του Μιχελή. Συνεχίζουμε σε δρομάκι, που το αφήνουμε για να ανέβουμε στο Κάτω Κοτύλιο (γνωστό και ως Στρογγυλό) από ένα σύντομο τμήμα του παλιού μονοπατιού.

Από το Κάτω Κοτύλιο ανεβαίνουμε με χωματόδρομο μέχρι μεγάλο κάμπο με οπωροφόρα δέντρα. Ο δρόμος τελειώνει στη δεξαμενή που υδρεύει το χωριό. Από εδώ ξεκινά το μονοπάτι που συνέδεε τα δύο χωριά. Το μονοπάτι, που είναι κάπως κλειστό από τη βλάστηση στο πρώτο τμήμα, τέμνει χωματόδρομο και τον ακολουθεί μέχρι τη Βρωμόβρυση. Από εδώ συνεχίζουμε σε σχετικά καθαρό μονοπάτι μέχρι να συναντήσουμε χωματόδρομο, που τον αφήνουμε αμέσως για να μπούμε σε ένα τμήμα του παλιού μονοπατιού που έχει πρακτικά κλείσει από τη βλάστηση. Φτάνουμε στο Κοτύλιο, στο ερειπωμένο τμήμα του παλιού χωριού που εγκαταλείφθηκε λόγων κατολισθήσεων. Ακολουθούμε τσιμεντόδρομο μέχρι το κέντρο του χωριού (μικρός ξενώνας και εντευκτήριο).

Σήμανση

Πινακίδες και σημάδια

Η διαδρομή είναι εν μέρει σημασμένη με τα σημάδια των Αρκαδικών Μονοπατιών.

Στο τμήμα Καρύταινα-Αλφειός υπάρχουν μερικές αυτοσχέδιες πινακίδες κατεύθυνσης από τοπική σήμανση.

Τα επιβεβαιωτικά σημάδια με τα πλακίδια των Αρκαδικών Μονοπατιών είναι συνεπή αλλά αραιά. Στην κατάβαση μέχρι τον Αλφειό υπάρχουν αρκετά κόκκινα σημάδια από παλιότερη προσπάθεια σήμανσης.

Φύση

Orchis pauciflora

Αρκαδικά Μονοπάτια: Orchis pauciflora
Η λευκοκίτρινη Orchis pauciflora είναι μία από τις πιο λαμπερές παρουσίες ανάμεσα στα φρύγανα, τους θαμντοτόπους και τις πετροπλαγιές. Ξεχωρίζει από άλλες κοντινές μορφολογικά ορχιδέες, όπως η Orchis provincialis, από το οπίσθιο πλήκτρο του άνθους, το οποίο είναι ανερχόμενο και την απουσία κηλίδων στα φύλλα.

Είδος της Κεντρικής και Ανατολικής Μεσογείου, στην Ελλάδα εμφανίζεται σε ολόκληρη την ηπειρωτική χώρα, τις Κυκλάδες, τα Ιόνια νησιά, καθώς και την Κρήτη, σε ένα μεγάλο υψομετρικό εύρος. Στο Λύκαιο είναι σχετικά άφθονη στις ρεματιές και τον Αλφειό, στις συστάδες και τις πεζούλες λίγο ψηλότερα από την παρόχθια ζώνη.

Κείμενα και φωτογραφίες: Τ. Αδαμακόπουλος