Long Pelion Trail
Βένετο
μονή Φλαμουρίου
μονή Σουρβιάς

Το Βένετο και η Μακρινίτσα σηματοδοτούν δύο αντιδιαμετρικά στοιχεία της βόρειας ζώνης του Πηλίου: το μικρό Βένετο ζει απομονωμένο στις έρημες σήμερα περιοχές ανάμεσα στο Πήλιο και τον Κίσσαβο, ενώ η Μακρινίτσα επιβλέπει την πολύβουη περιοχή του Βόλου. Η έκταση ανάμεσα στα δύο αυτά χωριά είναι άγρια και υπήρξε ανέκαθεν ακατοίκητη. Μοναδικά σημεία στήριξης της επικοινωνίας της περιοχής αυτής με τη μητρόπολη της Μαγνησίας ήταν οι μονές Μεταμόρφωσης του Σωτήρος και Αγίας Τριάδας, πιο γνωστές με τα νατουραλιστικά ονόματά τους, Φλαμούρι και Σουρβιά.

Το παλιό μονοπάτι ανηφόριζε έντονα από το Βένετο προς τη μονή Φλαμουρίου. Το μεγάλο αυτό μοναστήρι του Βορείου Πηλίου έχει αναστηλωθεί και φιλοξενεί μια εργώδη ανδρική αδελφότητα. Από εδώ, θα διασχίσουμε μεγάλα δάση οξιάς και θα κατηφορίσουμε προς την έρημη μονή Σουρβιάς. Ανάλογα με τις δυνάμεις της ομάδας, μπορούμε να διακόψουμε εδώ την ημερήσια πορεία και να εγκατασταθούμε σε ποτίστρα, πολύ κοντά στη μονή, ή να συνεχίσουμε μέχρι τη Μακρινίτσα, ολοκληρώνοντας τη ζεύξη Βένετο-Μακρινίτσα με μια μεγάλη, κουραστική πορεία.

Ξεκινάμε από το οδικό κέντρο του Βένετου και κινούμαστε προς τα ανατολικά με τσιμεντόδρομο. Περνάμε πάνω από την κρήνη Καμάρα και συνεχίζουμε σε τσιμεντόδρομο και μετά χωματόδρομο στην κατεύθυνση προς Πετρομέλισσο. Σε 2.4 χλμ από την αφετηρία αφήνουμε το χωματόδρομο και μπαίνουμε στο μονοπάτι προς τη μονή Φλαμουρίου. Το μονοπάτι αυτό ήταν το κεντρικό καλντερίμι με το οποίο επικοινωνούσε η μονή με τα χωριά της επικράτειάς της. Σήμερα το μονοπάτι αυτό δε χρησιμοποιείται πλέον από τους ντόπιους.

Το μονοπάτι περιτρέχει μια βραχώδη ράχη, κατεβαίνει στη μεγάλη ρεματιά Κακόρεμα, η κατάληξη της οποίας στη θάλασσα είναι η παραλία Πετρομέλισσο. Συνεχίζουμε σε πετρώδες πεδίο. Σταδιακά το μονοπάτι κατηφορίζει σε μια πιο εύφορη κοιλάδα στην οποία θα συναντήσουμε και δυο ερείπια αγροικιών. Τέμνουμε τον άξονα της κοιλάδας και ανηφορίζουμε έντονα μια υψομετρική διαφορά 150μ. μέχρι να βρούμε επίπεδη ράχη όπου συναντάμε χωματόδρομο υλοτομιών. Μπαίνουμε σ'αυτόν και τον ακολουθούμε για 880μ. Λίγο μετά τον άξονα μεγάλης ρεματιάς βρίσκουμε την αφετηρία του μονοπατιού προς τη μονή Φλαμουρίου. Το μονοπάτι ανεβαίνει με έντονους ελιγμούς μια απότομη πλαγιά και βγαίνει στην ομαλή βραχώδη ράχη Πετριάλο. Συνεχίζουμε κοντά στον άξονα της ράχης και μετά από διασταύρωση με πινακίδες (αριστερά φεύγει μονοπάτι προς το παλιό επίνειο της μονής, τον ταρσανά Αγίου Νικολάου) μέχρι να φτάσουμε στο μεγάλο πλάτωμα που βρίσκεται η μονή Φλαμουρίου. Από την είσοδο της μονής, περνάμε μπροστά από μεγάλη μνημειακή κρήνη και με μια σειρά από δρομάκια και μονοπάτια μπαίνουμε στο καλό μονοπάτι που πηγαίνει προς την τοποθεσία Σταυρός. Ακριβώς πριν μεγάλη πηγή, φτάνουμε σε διακλάδωση και ακολουθούμε το μονοπάτι που ανεβαίνει στη μονή Σουρβιάς.
Το μεγάλο αυτό μονοπάτι διασχίζει ένα εκτεταμένο δάσος οξιάς πάνω σε ένα ομαλό ανάγλυφο από πλαγιές και ράχες. Ανηφορίζοντας την πρώτη σειρά ραχών βρίσκουμε το τέλος δασικού δρόμου και συνεχίζουμε ακριβώς απέναντι. Μετά από ένα τμήμα με πυκνή βλάστηση από παλιούρια φτάνουμε σε ένα μικρό ξέφωτο. Συνεχίζουμε στο δάσος οξιάς μέχρι να συναντήσουμε δασικό δρόμο. Ακολουθούμε για λίγο δασικούς δρόμους και μπαίνουμε σε καλό μονοπάτι σε δάσος οξιάς. Θα διασχίσουμε την περιοχή Χιονότρυπα όπου βλέπουμε πολλά μικρής διαμέτρου, ρηχά καρστικά βυθίσματα. Τα βυθίσματα αυτά κρατάνε χιόνι μέχρι την άνοιξη, εξ΄ού και το όνομα της περιοχής. Μπαίνουμε σε αβαθή ρεματιά την οποία αφήνουμε για να ανέβουμε σε ένα ασαφές διάσελο στα 860μ. Από εδώ θα κατηφορίσουμε έντονα μέχρι το μεγάλο λιβάδι όπου βρίσκεται η μονή Σουρβιάς. Η μονή Σουρβιάς είναι ερειπωμένη αλλά τα κύρια κτίριά της και το καθολικό βρίσκονται σε φάση αναστήλωσης. Η τοποθεσία έχει δύο πηγές.

Κείμενο και φωτογραφίες: Τ. Αδαμακόπουλος