Κεντρικό Πήλιο

Κάτω Κερασιά-Μακρινίτσα

Κείμενο και φωτογραφίες: Τ. Αδαμακόπουλος

Η διαδρομή Κάτω Κερασιά-Μακρινίτσα υιοθετεί την όδευση της μακριάς πορείας ανάμεσα στην πολυάνθρωπη και πλούσια Μακρινίτσα, τις απομονωμένες αγροικίες στην Λέσχιανη και την αγροτική Κάτω Κερασιά.

Με μήκος 14 χλμ., είναι από τις μεγαλύτερες πορείες στο Πήλιο και αν και η συνολική υψομετρική διαφορά δεν είναι μεγάλη, έχει πολλά ανηφορικά και κατηφορικά τμήματα. Το πιο ενδιαφέρον σημείο της διαδρομής είναι ο μικρός γεωργοκτηνοτροφικός συνοικισμός της Λέσχιανης, με την ομώνυμη εκκλησία της Παναγίας.

Η διαδρομή Κάτω Κερασιά-Μακρυνίτσα ξεκινάει από το κέντρο της Κάτω Κερασιάς και με μονοπάτια και δρομάκια φτάνει σε διασταύρωση με τον ασφαλτόδρομο, αντικρυστά στο χωριό. Από εδώ ακολουθούμε χωματόδρομο, που σύντομα φτάνει σε διασταύρωση όπου σπιτάκι. Συνεχίζουμε δεξιά και συναντάμε το ξεκίνημα του μονοπατιού.
Το μονοπάτι είναι λίγο ασαφές στην αρχή, αλλά σύντομα μπαίνει σε πετρώδες πεδίο, όπου είναι καλά χαραγμένο στα βράχινα πρανή. Ωστόσο το μονοπάτι δεν χρησιμοποιείται πλέον και κατά τόπους η διέλευση εμποδίζεται από τη βλάστηση.
Φτάνουμε σε ρεματιά με μόνιμη ροή και περνάμε απέναντι. Διασχίζουμε ένα μικρό λιβάδι και βγαίνουμε σε χωματόδρομο, τον τέμνουμε και συνεχίζουμε σε σαφές μονοπάτι μέχρι να συναντήσουμε μεγάλο χωματόδρομο.

Ο χωματόδρομος οδηγεί σε λιβάδι και μεγάλη κτηνοτροφική εγκατάσταση. Λίγο πριν την κτηνοτροφική μονάδα, στρίβουμε δεξιά και κατηφορίζουμε με κακό χωματόδρομο προς ρεματιά. Περνάμε το ρέμα (δεν έχει μόνιμη ροή) και μετά από λίγο αφήνουμε το χωματόδρομο για να μπούμε σε μονοπάτι. Ξανασυντάμε χωματόδρομο, που τον ακολουθούμε μέχρι τη Λέσχιανη (εκκλησία Παναγιάς Λέσχιανης, κρήνη που δεν έχει νερό, κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, διάσπαρτες αγροικίες). Από τη Λέσχιανη συνεχίζουμε σε καλό μονοπάτι που σύντομα φτάνει στο πέτρινο γεφύρι της Λέσχιανης. Περνάμε τη ρεματιά και ανηφορίζουμε με πολύ καλό μονοπάτι που κάνει ελιγμούς στη βραχώδη πλαγιά. Φτάνουμε στο οροπέδιο Λούτσα, όπου μεγάλη λούτσα (συνήθως στεγνή στο τέλος του καλοκαιριού) και λείψανα κτηνοτροφικών δραστηριοτήτων. Από τη Λούτσα ανηφορίζουμε σε σαφές μονοπάτι που διατρέχει πετρώδη πλαγιά μέχρι να φτάσουμε στη θέση Νύφης Μνήμα, όπου δρόμος, κτηνοτροφική μονάδα και ποτίστρα με καλό νερό.
Από εδώ, θα ακολουθήσουμε τον άξονα του υδραγωγείου που τροφοδοτεί την ποτίστρα, ο οποίος έχει πλάτος δρόμου. Ο άξονας του υδραγωγείου ακολουθεί τη συντομότερη όδευση, ενώ υπάρχουν και χωματόδρομοι παράλληλα. Τέλος φτάνουμε σε μεγάλη διασταύρωση χωματόδρομων, από όπου ξεκινά το τελευταίο σκέλος της διαδρομής. Το μονοπάτι είναι σαφώς χαραγμένο στα βράχινα, απότομα πρανή, αλλά έχει κλείσει κατά τόπους από τη βλάστηση. Κατηφορίζει με λίγους ελιγμούς, περνά ρεματιά και συναντά χωματόδρομο. Ακολουθούμε το χωματόδρομο μέχρι πάνω ώμο με εικονοστάσι, πάνω από την Μακρυνίτσα. Τέμνουμε τη στροφή του δρόμου με μικρό μονοπάτι και αφήνουμε το χωματόδρομο για να μπούμε στο πλέγμα καλντεριμιών της Μακρυνίτσας. Ακολουθούμε το κυριότερο καλντερίμι και φτάνουμε στην πλατεία της Μακρυνίτσας.

Η διαδρομή είναι σημασμένη με κόκκινα σημάδια, μεταλλικούς πασσάλους με κίτρινα πινακιδιάκια και αρκετές πινακίδες κατεύθυνσης, δυστυχώς οι περισσότερες φθαρμένες.

Το μήκος της πορείας είναι 14.2 χλμ, με πολλά ανηφορικά και κατηφορικά τμήματα. Η πορεία απαιτεί 6ω30 με 7ω.