Κεντρικό Πήλιο

Πορταριά-Αλικόπετρα

Κείμενο: Κ. Ζαγκαρέτου
Φωτογραφίες: Τ. Αδαμακόπουλος

Η διαδρομή Πορταριά-Αλικόπετρα αποτελεί τμήμα της σημαντικής σύνδεσης ανάμεσα στη λεκάνη του Βόλου (και κατ' επέκταση των χωριών Μακρινίτσα, Πορταριά κλπ) με τα Χάνια και από εκεί με τη ζώνη της Ζαγοράς.

Πρόκειται για μια σχετικά μεγάλη διαδρομή, ανηφορική αλλά με σταθερή και ομαλή κλίση. Έτσι, ακόμα και η ανηφορική εκδοχή της δεν παρουσιάζει καμία δυσκολία, ακόμα και σε ομάδες με παιδιά. Προφανώς, η κατηφορική εκδοχή συνιστά μια πρόταση για όλους.

Η διαδρομή Πορταριά-Αλικόπετρα ξεκινά μέσα από την Πορταριά. Μετά τον πάνω χώρο στάθμευσης (κρήνη), περνάμε δίπλα από την μεγάλη εκκλησία της Παναγίας Πορταρέας και ακολουθούμε καλοστρωμένο καλντερίμι, που μας φέρνει προς τη ΒΑ έξοδο του χωριού, σε χώρο στάθμευσης (κρήνη).

Η διαδρομή μπαίνει σε δευτερεύοντα δρόμο για μικρή απόσταση μέχρι την είσοδο των κατασκηνώσεων της Χριστιανικής Αγωγής Βόλου. Πριν την είσοδο των εγκαταστάσεων αποκλίνει τσιμεντόδρομος, που τελειώνει σε οικίες. Μπαίνουμε σε μονοπατι, που μας βγάζει σε άλλο τμήμα τσιμεντόδρομου, ο οποίος σταδιακά στενεύει, γίνεται χωματόδρομος και οδηγεί σε κρήνη - δεξιά μας λιβάδι και ξωκλήσι της Αγίας Τριάδας. Μέχρι εδώ η βλάστηση ήταν θαμνώδης, σταδιακά όμως το μονοπάτι μπαίνει σε υψηλή δασική βλάστηση που αποτελείται κυρίως από δρύες. Καθώς ανηφορίζουμε σε καλό μονοπάτι με κομάτια καλντεριμιού, η βλάστηση εναλλάσσεται ανάμεσα σε θαμνώδεις μορφές πουρναριών και αγριοτριανταφυλλιών και συστάδες δρυών και σφενδαμιών. Τέμνουμε χωματόδρομο που εξυπηρετεί κτήματα με μηλιές - εδώ θα δούμε και λίγες σουρβιές (Sorbus domestica), με τα χαρακτηριστικά σαν μικρά μήλα, πολύ στιφά σούρβα - και συνεχίζουμε σε σαφές χωμάτινο μονοπάτι με μικρά τμήματα καλντεριμιού, μέσα σε δρύες. Φτάνουμε σε ποτίστρα με λιγοστό τρεχούμενο νερό, όπου λόγω της συγκέντρωσης των κοπαδιών και του ασβεστολιθικού υποστρώματος, η βλάστηση έχει αρχίσει να αραιώνει. Λίγο ψηλότερα, βρίσκουμε διακλάδωση προς Δράκεια, την οποία αγνούμε και συνεχίζουμε σε ωραίο καλντερίμι μέχρι το λιβάδι της Αλικόπετρας. Η τελική ανηφόρα γίνεται σε βραχώδες τοπίο με κατακερματισμένη θαμνώδη βλάστηση. Η διαδρομή είναι εξ ολοκλήρου σημασμένη με κίτρινα ταμπελάκια σε δέντρα και άφθονους μεταλλικούς πασσάλους. Επίσης, υπάρχουν βαμμένα κόκκινα-λευκά σημάδια σε βράχια (και εντός του οικισμού, σε τοίχους) από τον αγώνα ορεινού τρεξίματος Ultra Trail Pelion, αλλά και ανάλογα κόκκινα σημάδια από παλιότερη προσπάθεια πεζοπορικής σήμανσης.

Το μήκος της πορείας είναι 4.1 χλμ και είναι συνεχώς ανηφορική - οι κλίσεις ωστόσο είναι ήπιες. Η ανάβαση θα απαιτήσει γύρω στις 2 ώρες.