Πεζοπορία στη Μονεμβάσια,
τα Βάτικα και το Μαλέα

Μ1 Ανάβαση στη Στρογγύλα

Κείμενο και φωτογραφίες: Τ. Αδαμακόπουλος

Δυτικά από τους Μολάους υψώνεται το μικρό ορεινό συγκρότημα της Κουρκούλας, στην ουσία μια ομάδα πετρωδών λόφων ανάμεσα στην κοιλάδα της Γκαγκανιάς και τη θάλασσα. Η ψηλότερη κορυφή του συγκροτήματος είναι η Στρογγύλα (916 μ.).

Η Κουρκούλα είναι γυμνή από δενδρώδη βλάστηση και άνυδρη, εκτός από τη ρεματιά του Λάρνακα, στα ανατολικά, που είναι και το σημείο αγκίστρωσης των Μολάων. Η συνεχής ροή της ρεματιάς αξιοποιήθηκε με πλήθος νερόμυλων.

Το σημαντικό αυτόν πόρο, τίμησαν οι Μολάοι κατασκευάζοντας ένα σύντομο αλλά πολύ καλοφτιαγμένο μονοπάτι, καλά εξοπλισμένο με γεφυράκια, σκαλοπάτια και πετρόστρωτο διάδρομο βάδισης.

Η διαδρομή ξεκινά από το κέντρο των Μολάων και αρχικά ακολουθεί το εξαιρετικό μονοπάτι που διατρέχει το πρώτο μέρος της ρεματιάς του Λάρνακα.

Με διαδοχικές σκάλες και γεφυράκια και πάνω σε ένα ωραίο πετρόχτιστο δρομάκι φτάνουμε στο τοξωτό πέτρινο υδραγωγείο που μετέφερε το νερό της ρεματιάς προς τους νερόμυλους και βγαίνουμε σε δρόμο.

Συνεχίζουμε σε καλό μονοπάτι, που αμέσως οδηγεί στην κοίτη της ρεματιάς του Λάρνακα. Με μια εναλλαγή από μονοπάτια και περάσματα στην κοίτη φτάνουμε κάτω από το ξωκλήσι της Παναγίας. Με ένα τελευταίο αλλά πιο απαιτητικό σκαρφάλωμα στον υγρό βράχο της ρεματιάς, αφήνουμε την κοίτη και με καλό μονοπάτι ανηφορίζουμε στο πλάτωμα όπου βρίσκεται το ξωκλήσι της Παναγίας.

Ακολουθούμε για λίγο το χωματόδρομο και στο πρώτο ρέμα αριστερά από τη μισγάγγεια, σε μια σειρά από μικρά μονοπάτια. Στο τμήμα αυτό το μονοπάτι δεν είναι σαφές και η σήμανση ελλιπής.

Περνάμε ξανά το ρέμα και με μικρά μονοπάτια μας οδηγεί σε μικρό πέρασμα που καταλήγει σε διάσελο.
Από το διάσελο, συνεχίζουμε προς την κορυφή της Στρογγύλας. Περνάμε ένα πρώτο ύψωμα και μετά μια πιο ομαλή έκταση αρχίζουμε την τελική ανηφόρα προς την κορυφή. Το μονοπάτι είναι ασαφές και η σήμανση σποραδική.
Από την κορυφή απολαμβάνουμε ανεμπόδιστη θέα προς τους κάμπους των Μολάων και της Σκάλας. Η πορεία της κατάβασης αποκλίνει από το διάσελο της Βίγλας προς τα ΒΑ. Αρχικά το μονοπάτι είναι σαφές, ωστόσο στο πιο απότομο τμήμα της πλαγιάς εμφανίζεται διασπασμένο σε αναστομώμενα παρακλάδια. Η σήμανση, αν και σωτήρια, είναι μάλλον αραιή.

Περνάμε ρεματιά και συνεχίζουμε στην αρχή ισοϋψώς, μετά απότομα κατηφορικά και μετά πιο ήπια κατηφορικά μέχρι ράχη, από όπου μπαίνουμε σε ελαιώνα και σύντομα βγαίνουμε σε χωματόδρομο (μπροστά μας ο τεράστιος λευκός σταυρός του Ασύλου Ανιάτων Μολάων).
Ακολουθούμε το χωματόδρομο προς τα δεξιά και συναντάμε τσιμεντόδρομο, που τον κατηφορίζουμε προς τους Μολάους. Περνάμε μπροστά από ερειπωμένο νερόμυλο και σταδιακά μπαίνουμε στα σπίτια του οικισμού. Καταλήγουμε στην αφετηρία μας, στην κεντρική πλατεία.