Διαδρομές στην Κασσάνδρα
Διαδρομή Παλιούρι – Κάνιστρο – Άγιος Νικόλαος

Η διαδρομή Παλιούρι – Κάνιστρο – Άγιος Νικόλαος διατρέχει μια ζώνη που συνδυάζει τα στοιχεία της ελληνικής αγροτικής υπαίθρου με εκείνα της άγριας θάλασσας. Το ήμερο πράσινο - ο σχίνος, το σπάρτο και οι ελαιώνες - και το σταχτοκίτρινο - τα παλιά σταροχώραφα - συνδυάζονται χρωματικά με τα μεγάλα μεμονωμένα πεύκα, πάντα με φόντο το βαθύ μπλε της θάλασσας.

Η διαδρομή προτείνεται να γίνει με όχημα 4x4 ή ποδήλατο, καθώς διέρχεται αποκλειστικά δρόμους (κυρίως χωματόδρομο) και είναι ελαφρά ανηφορική ή κατηφορική σε όλο το μήκος της. Φυσικά μπορεί να γίνει και με τα πόδια, από όλη την οικογένεια, αφού εξασφαλιστεί η μεταφορά από το τέλος της διαδρομής.

Ξεκινάμε από το κέντρο του χωριού Παλιούρι, παλιό χωριό της περιοχής, που πήρε το όνομά του από τα πολυάριθμα παλιούρια (πολύ κοινός μεσογειακός θάμνος με μεγάλα αγκάθια, από τα κλαδιά του οποίου, σύμφωνα με την θρησκευτική παράδοση, πλέχτηκε το αγκάθινο στεφάνι στη σταύρωση του Χριστού).

Από την εκκλησία της Αγίας Τριάδας αφήνουμε το χωριό και ανηφορίζουμε από άσφαλτο. Όταν ο δρόμος αυτός τελειώσει συνεχίζουμε σε βατό χωματόδρομο και περνάμε νότια από τη μικρή δασωμένη κορυφή Χαλκοβούνι. Κινούμαστε ανάμεσα σε επικλινείς ελαιώνες με θέα στη θάλασσα και τα πεύκα της πλαγιάς προς την ακτή. Κατά τη διάρκεια της πορείας μας έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε τη μεσογειακή θαλάσσια αύρα, που ενώνεται με τα αρώματα του πεύκου και της λαδανιάς. Το γλυκό κλίμα της περιοχής ευνοεί την κτηνοτροφία και τη γεωργία, και αν είμαστε τυχεροί θα συναντήσουμε κάποιο από τα τελευταία κοπάδια μετακινούμενης κτηνοτροφίας ή αγρότες στους ελαιώνες, εικόνες που λείπουν από την πολυσύχναστη πλέον βόρεια ζώνη της χερσονήσου της Κασσάνδρας.

Μέχρι εδώ η πορεία μας ήταν ελαφρά ανηφορική. Σταδιακά κατηφορίζουμε, συναντάμε άσφαλτο και κινούμαστε πάνω της για 4,2 km. Συνεχίζοντας κατηφορικά, μέχρι να βγούμε σε διασταύρωση, όπου μπαίνουμε δεξιά, σε χωματόδρομο με κατεύθυνση προς τον Αγ. Νικόλαο. Μετά από 5,8 km κατηφόρας, καταλήγουμε μπροστά στη θάλασσα, στην κλειστή ακτή του Αγ. Νικολάου. Αξίζει να ξεφύγουμε λίγο από την πορεία μας και να κάνουμε ένα σύντομο πεζοπορικό κύκλο, στο ακρωτήρι Κρεβάτια, για να απολαύσουμε το άγριο άκρο της χερσονήσου και τα κύματα, που χτυπάνε την ακτή, δίνοντας στους μαύρους βράχους όμορφους σχηματισμούς. Στις σχισμές των βράχων, επιβιώνουν μεγάλες ομάδες από Κρίταμα (Crithmum maritimum), οι βλαστοί του οποίου δίνουν ένα ιδιαίτερο πιάτο, περιζήτητο από τους λάτρεις της μεσογειακής κουζίνας. Άλλη ενδιαφέρουσα πορεία είναι η κατάβαση προς το μικρό φάρο στο ακρωτήρι Καλογριά. Το μονοπάτι είναι σαφές στην αρχή, γίνεται ωστόσο δύσκολο προς το τέλος και έτσι μπορεί να σταματήσει κανείς στο σημείο αλλαγής της κλίσης, από όπου έχει ήδη πλήρη εικόνα της άγριας αυτής τοποθεσίας. Η διαδρομή μας ολοκληρώνεται στο παλιό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου, χτισμένο από τα μέσα του 19ου αι. Στην τοιχοποιΐα εντοπίζουμε αρχαία σπαράγματα του πρώτου κτίσματος στη θέση αυτή, δηλαδή έναν αρχαίο ναό Ιωνικού ρυθμού, αφιερωμένο «τω καναστραίο Απόλλωνι», όπως μαρτυρά η επιγραφή που βρέθηκε στο ιερό του Άμμονος Διός στην Καλλιθέα. Σήμερα η τοποθεσία ονομάζεται «κάνιστρο», αρχαίο σκεύος μεταφοράς υγρών, ονοματοδοσία που μαρτυρά τη συνέχεια του πολιτισμού από την αρχαιότητα.

Κείμενο: Κατερίνα Ζαγκαρέτου
Φωτογραφίες: Τ. Αδαμακόπουλος