Βόρειος Υμηττός

Κύκλος στο Κορακοβούνι

Το Κορακοβούνι, χαρακτηριστικό ύψωμα του Βόρειου Υμηττού, κορυφώνεται στα 728 μ. Η κορυφή ξεχωρίζει στο προφίλ της ράχης του Βόρειο Υμηττού χάρη στο μεγάλο "κούκο", αλλά και στην άμεση ταπείνωση της ακμής που τη συνδέει με την ψηλότερη κορυφή, τον Εύζωνα. Το διάσελο των δύο κορυφών είναι γνωστό ως Διάσελο του ΟΤΕ, από τον παλιό σταθμό αναμετάδοσης που δεσπόζει λίγο βόρεια του οδικού περάσματος.

Η ανάβαση της δυτική ράχης του Κορακοβουνιού, αθλητική και "παιχνιδιάρα", μπορεί να συνδυαστεί με πολλές άλλες γραμμές, συμμετέχοντας σε ωραίες κυκλικές πορείες. Μία από αυτές, η παρούσα κυκλική διαδρομή στη δυτική πλευρά του Κορακοβουνίου, έχει το ιδιαίτερο στοιχείο να περνά από το Σπήλαιο Κορακοβουνίου, ελάχιστα γνωστό στους πεζοπόρους της περιοχής, λόγω της κρυπτικής θέσης του.

Η διαδρομή ξεκινά από τη Διχάλα, τον ασφάλτινο χώρο στάθμευσης των αυτοκινήτων πάνω από την είσοδο του Νεκροταφείου Παπάγου, και πιάνει αμέσως ένα μονοπατάκι που μας φέρνει στο πιο πάνω χωματόδρομο.

Προχωράμε 380 μ. στο χωματόδρομο και βρίσκουμε μονοπάτι που ανηφορίζει σταθερά αλλά μάλλον ομαλά μέσα στο πευκοδάσος. Σε στροφή, αφήνουμε το σαφές αυτό μονοπάτι και παίρνουμε στενότερο παρακλάδι αριστερά, που ανηφορίζει επίμονα και μας φέρνει στη δυτική βραχώδη κόψη της κορυφής Κορακοβούνι. Με λίγο εύκολο και μάλλον διασκεδαστικό scrambling βγαίνουμε στην κορυφή, με το χαρακτηριστικό μεγάλο κούκο, που υψώνεται πάνω στα λείψανα του αρχαίου πύργου.

Κατηφορίζουμε το κεντρικό μονοπάτι του Κορακοβουνίου και αμέσως πριν τον πρώτο βράχο της ράχης, κάνουμε δεξιά (τσιμεντένια τοπογραφική "χελώνα"). Στην αρχή, λόγω του βραχώδους εδάφους, το μονοπάτι είναι μόλις ορατό. Σε πολύ λίγο φτάνουμε μια ομάδα μεγάλων πεύκων. Εδώ αφήνουμε το μονοπάτι και σκαρφαλώνουμε κατηφορικά λίγα μέτρα, για να δούμε το μικρό αλλά όμορφο Σπήλαιο Κορακοβουνίου. Το σπήλαιο βρίσκεται κάπου 10-15 μ. χαμηλότερα και το άνοιγμά του κοιτάει δυτικά.

Το μονοπάτι περνά κάτω από ένα μικρό σύμπλεγμα βράχων. Λίγο πιο φανερό και βατό, καταλήγει σε πολύ καλύτερο μονοπάτι, αραιά σημαδεμένο ως Διαδρομή 8. Κατηφορίζουμε το μονοπάτι, που είναι αρκετά απότομο και σε έναν μικρό ελιγμό βρίσκουμε καλά πατημένο μονοπάτι, που αποκλίνει προς τα αριστερά. Το μονοπάτι διατηρεί την οριζόντια πορεία του μέχρι να φτάσει σε επίσης οριζόντιο δρομάκι.

Περπατώντας στο δρομάκι αυτό, λίγο μετά βρίσκουμε απότομο ξεκίνημα ποδηλατικού μονοπατιού, που κατηφορίζει βιαστικά την πευκόφυτη πλαγιά και μας φέρνει στον άσφαλτο. Από τον άσφαλτο επιστρέφουμε άμεσα στην αφετηρία μας.

Κείμενο και φωτογραφίες: Τ. Αδαμακόπουλος