Σπηλιά Ζαχαριάδη
Τα μονοπάτια των Πρεσπών
Σπηλιά Ζαχαριάδη
Η διαδρομή από την Πύλη στη Σπηλιά Ζαχαριάδη είναι μια σύντομη πορεία που οδηγεί σε ένα από τα μείζονα στοιχεία της τοπικής ιστορίας του Εμφυλίου Πολέμου.
Το σπήλαιο, ένα βαθύ λαγούμι μέσα στο έδαφος και πρακτικά αόρατο κάτω από το πυκνό φύλλωμα, χρησιμοποιήθηκε ως κρησφύγετο του Γενικού Γραμματέα του Κ.Κ.Ε Νίκου Ζαχαριάδη και ως χώρος συνεδριάσεων της στρατιωτικής ηγεσίας του Γενικού Επιτελείου του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.
Σκοτεινό, ελάχιστα διαμορφωμένο και δυσπρόσιτο, το σπήλαιο σημειώνει υποβλητικά τις ζοφερές συνθήκες των τελευταίων γεγονότων της τραγικής δεκαετίας 1940-50.

Σπηλιά Ζαχαριάδη
Μέσα στη σπηλιά του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας
(πατήστε για μεγέθυνση).
Διαδρομή Σπηλιά Ζαχαριάδη
Μέσα στη σπηλιά του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας
Η πορεία ξεκινά από την Πύλη (αν προωθηθούμε με όχημα, μπορούμε να το αφήσουμε στην αρχή του μονοπατιού). Στη βάση του μονοπατιού αρχίζει η πορεία, αρκετά ανηφορική σε καλά διαμορφωμένο μονοπάτι με πέτρινα σκαλοπάτια.
Φτάνουμε στο πρώτο πλάτωμα (παλιά πινακίδα), μέσα σε πυκνή βλάστηση και γυρίζουμε εντελώς αριστερά, σε ελαφρά κατηφορική πορεία. Εντοπίζουμε το στόμιο του σπηλαίου στο ύψος του εδάφους. Ο έντονα κατηφορικός διάδρομος οδηγεί σε μικρή αίθουσα διαστάσεων 7 x 4,5 x 3 μ., με επίπεδο πυθμένα.
Σημειώστε ότι στο σπήλαιο διημερεύουν και διαχειμάζουν νυχτερίδες, τις οποίες αποφεύγουμε να φωτίζουμε με τους φακούς και να ενοχλούμε με οποιονδήποτε τρόπο.
Κείμενο και φωτογραφίες: Τ. Αδαμακόπουλος

Σήμανση
Πινακίδες και σημάδια

Υπάρχει πινακίδα κατεύθυνσης στην αφετηρία, καθώς και δυο παλιές δυσανάγνωστες πινακίδες κατεύθυνσης.
Συναντάμε λίγα επιβεβαιωτικά σημάδια, παλιά και μάλλον φθαρμένα, στο τέλος της ανάβασης. Από εκεί και μέχρι τη σπηλιά, το τμήμα της πορείας δεν είναι καλά σημασμένο.