Θερμές πηγές

Θερμές πηγές

Θερμές πηγές είναι οι πηγές των οποίων η θερμοκρασία κυμαίνεται από μερικούς βαθμούς πάνω από τη μέση ετήσια θερμοκρασία αέρα της περιοχής, μέχρι τη θερμοκρασία βρασμού. Αποτελούν μεταηφαιστειακά γεγονότα και η προέλευση της θερμότητας των νερών τους οφείλεται στη γεωθερμία. Η εμφάνισή τους και η γεωγραφική κατανομή τους καθορίζεται κατά κύριο λόγο από την ηφαιστειότητα, η οποία συμβάλλει στη θέρμανση του νερού.
Πολύ σημαντικό ρόλο όμως παίζουν και τα τεκτονικά γεγονότα (ρήγματα) που συνέβησαν συγχρόνως ή μετά την ηφαιστειακή δράση, μέσω των οποίων το νερό κινείται πριν την έξοδό του προς την επιφάνεια.
Επομένως η γεωγραφική κατανομή των ιαματικών πηγών στον Ελληνικό χώρο δεν είναι τυχαία. Παρατηρείται μεγάλη συγκέντρωσή τους σε περιοχές στα όρια των λιθοσφαιρικών πλακών, στις οποίες έχουν λάβει χώρα μεγάλα τεκτονικά γεγονότα όπως ηφαιστειακά συμβάντα ή ζώνες ρηγμάτων.
Τα νερά των θερμών πηγών περιέχουν διαλυμένα μεταλλικά συστατικά (νάτριο, κάλιο, ασβέστιο, μαγνήσιο, ράδιο, σίδηρο, ιώδιο, φωσφόρο και Θείο) ή αέρια (διοξείδιο τον άνθρακα, υδρόθειο, άζωτο, οξυγόνο και υδρογόνο). Έχουν διάφορο βαθμό οξύτητας και είναι ή όξινα ή αλκαλικά ή και ουδέτερα.