Ανακαλύψτε την Άνδρο

Η Άνδρος έχει έκταση 374 τ. χλμ., η δεύτερη μεγαλύτερη έκταση των Κυκλάδων, μετά τη Νάξο (429 τ. χλμ.). Εκτείνεται από τα βορειοδυτικά προς τα νοτιοανατολικά, απέχοντας 6 ν. μίλια από την Εύβοια (ανάμεσα εκτείνεται το Κάβο Ντόρο) και λιγότερο από ένα ναυτικό μίλι από την Τήνο.

Ο ορεινός όγκος του νησιού διακρίνεται σε τέσσερις οροσειρές σχεδόν παράλληλες μεταξύ τους και κάθετες ως προς το διάμηκες ανάπτυγμα του νησιού οι οποίες και χωρίζουν κατά μήκος την Άνδρο σε πέντε παράλληλα τμήματα. Κυριότερα όρη και κορυφές τους είναι οι Άγιοι Σαράντα (715 μ.), το Πέταλο (994 μ.), η Κουβάρα (975 μ.), ο Γερακώνας ή Γερακώνες (760 μ.) και νότια η Ράχη με κορυφή τον Προφήτη Ηλία (750 μ.). Τα πετρώματα είναι κυρίως σχιστόλιθοι.

Αν και δεν υπάρχουν μεγάλα ποτάμια, η Άνδρος είναι πλούσια σε πηγές ρέματα και χείμαρρους που το καλοκαίρι οι περισσότεροι στερεύουν. Σημαντικότεροι είναι ο Αρνιπόταμος, ο Σεληνίτης, ο Άχλας, ο Μεγάλος Ποταμός και τα Διποτάματα. Επίσης η Άνδρος είναι γνωστή για τις πηγές της. Η πιο γνωστή πηγή στο νησί είναι η πηγή Σάριζα που βρίσκεται στα Αποίκια. Άλλες πηγές είναι οι πηγές της Αγίας Ειρήνης, η αλατούχος πικροπηγή της Άρνης και οι πηγές στις Μένητες.

Ως ορεινό νησί η Άνδρος μπορεί να μην έχει πεδιάδες, έχει όμως εύφορες κοιλάδες κατάσπαρτες κυρίως με εσπεριδοειδή, αφήνοντας ακάλυπτες τις σχιστολιθικές κορυφές της. Πλούσιοι ελαιώνες και απέραντοι αμπελώνες κοσμούν τα βαθμωτά άνδηρα (πεζούλες ή χαλιά κατά τους ντόπιους), ενώ ωραίοι αγροί και κήποι απαντώνται χαμηλότερα. Άγρια ζώα δεν υπάρχουν, εκτός από κάποιους αετούς και γεράκια βόρεια, ακανθόχοιρους, κουνάβια, και φίδια. Το σύνηθες κυνήγι στο νησί αποτελούν αγριοπερίστερα, πέρδικες και λαγούς.

Όπως και σε άλλα νησιά του Αιγαίου, στο έδαφος της Άνδρου κρύβεται μια περιορισμένη αλλά αξιοσημείωτη μεταλλοφορία, κυρίως κοιτάσματα μεταλλευμάτων σιδήρου και σε μικρότερες ποσότητες τα συνήθη συνοδά μέταλλα χαλκός, ψευδάργυρος, μαγγάνίο, χρώμιο, αργυρούχος μόλυβδος, αντιμόνιο και νικέλιο. Αξιόλογα κοιτάσματα μαγγανίου έχουν εντοπιστεί στη Βόρη και στο Βιτάλι. Κατά τόπους συναντώνταται επίσης μη μεταλλικά ορυκτά, όπως τάλκης και αμίαντος. Οι κυριότερες εμφανίσεις σιδήρου βρίσκονται κοντά στον Άγιο Πέτρο, στη Λουριά, στη Φάσα και στον Άγιο Συμεών.