Μανιτάρια του Κάτω Ολύμπου

Κείμενο και φωτογραφίες: Τ. Αδαμακόπουλος

Τα δάση κωνοφόρων του Κάτω Ολύμπου συντίθενται από μαυρόπευκα και έλατα. Και δύο είδη δημιουργούν πλούσια συμβιωτικά περιβάλλοντα για του μύκητες: η μυκοχλωρίδα της περιοχής είναι ιδιαίτερα ποικίλη σε είδη και πλούσια σε αριθμούς.

Ο εμβληματικός Amanita muscaria είναι αρκετά συνηθισμένος στη μέση υψομετρικά ζώνη. Το είδος αυτό, όπως και ο επίσης συνήθης Amanita pantherina, είναι έντονα τοξικά και επικίνδυνα. Θα τα βρούμε σε κάπως πιο φωτεινές θέσεις του δάσους.

Στο δάσος της οξιάς, με την πλούσια φυλλάδα και τα άφθονα πρέμνα και κλαδιά που σαπίζουν, θα βρούμε πολλούς σαπροφυτικούς μύκητες. Χαρακτηριστικά είναι τα είδη των γενών Ramaria, Clavulina, Clavaria κλπ.

Αντίστοιχα, στα σπασμένα κλαδιά που αποσυντίθενται στο έδαφος, θα εντοπίσουμε εύκολα, χάρη στα έντονα χρώματά τους, είδη του γένους Tremella.

Χαρακτηριστικό είδος του δάσους της οξιάς είναι και ο Laetiporus sulphureus, που αναπτύσσεται ομαδικά πάνω σε παλιά πρέμνα και κορμούς.

Ένα ακόμα γένος που αναλαμβάνει να αποδομήσει τα νεκρά στοχεία του δάσους είναι οι Exidia, δύσμορφοι μύκητες που απλώνουν τις ζελατινώδεις δομές τους στα κλαδιά της οξιάς.