Z2 Ancient Zarax
Hiking in Kyparissi,
Monemvasia, Vatika
and Cape Maleas
Z2 Ancient Zarax

Ο όρμος του Ζάρακα με το σημερινό οικισμό του Λιμένος Γέρακα
(πατήστε για μεγέθυνση).
Ο όρμος του Ζάρακα με το σημερινό οικισμό του Λιμένος Γέρακα
Ο χώρος όπου δημιουργήθηκε και έλαμψε ο αρχαίος Ζάρακας γειτονεύει με ένα από τα πιο εντυπωσιακά γλυπτά της γεωμορφολογίας. Ο όρμος, που ήλξε την αρχαία εγκατάσταση, είναι ένα από τα πιο καλά προστατευμένα φυσικά λιμάνια της Πελοποννήσου. Ο αρχαίος οικισμός αναπτύχθηκε πάνω σε έναν ομαλό λόφο και ύψωσε την ακρόπολή του σε θέση που επιβλέπει την είσοδο του όρμου.
Η διαδρομή που ξεκινά απο την ακτή και περιτρέχει το χώρο της πόλης και της ακρόπολης του αρχαίου Ζάρακα, είναι μια από τις ευκολότερες αλλά και πιο ενδιαφέρουσες πεζοπορίες στην Πελοπόννησο. Η διαδρομή διασχίζει την άκρη του σύγχρονου Λιμένος Γέρακα και μπαίνει σε ωραίο μονοπάτι, που διατρέχει το πλάτωμα και οδηγεί κατ' ευθείαν στην αρχαία ακρόπολη.
Η ακρόπολη του Ζάρακα
(πατήστε για μεγέθυνση).
Η ακρόπολη του Ζάρακα
Η διαδρομή επιστρέφει προς το νεότερο χωριό περνώντας μπροστά από τον κοιμητηριακό ναό του Αγίου Νικολάου. Διασχίζουμε τον οικισμό, που μοιάζει νησιωτικός και καταλήγουμε εύκολα στην αφετηρία μας.
Text and photos: T. Adamakopoulos

Σήμανση
Πινακίδες και σημάδια

Στην ακτή, υπάρχει μεγάλη πινακίδα διαδρομής. Πάνω στο δρομάκι που οδηγεί στον οικισμό και σε αρκετά άλλα σημεία, έχουν τοποθετηθεί διακριτικές ξύλινες πινακίδες κατεύθυνσης.
Τέλος, όλη η διαδρομή είναι αρκετά πυκνά σημαδεμένη με κόκκινα σημάδια στα βράχια. Τα σημάδια της επιστροφής είναι πιο σαφή και τονίζονται με ένα μαύρο περίγραμμα.

Φύση
Ίριδες της Ελλάδας

Η Ελληνική χλωρίδα περιλαμβάνει 11 διακριτά είδη, που λέγονται συλλήβδην κρίνα. Τα περισσότερα ανθίζουν από το τέλος του χειμώνα. Από τις πρώτες παρουσίες της χρονιάς είναι η υποκίτρινη Iris tuberosa (φωτογραφία, κοινή στην ακρόπολη του Ζάρακα), η λεπτοφτιαγμένη Iris unguicularis (διακρίνονται τα υποείδη cretensis, angustifolia και carica) και η κοινή Iris attica, που στολίζει όλη την Αττική.
Στα βουνά της Πελοποννήσου ανθίζει η πρόσφατα προσδιορισμένη ως ελληνικό ενδημικό Iris hellenica, ενώ οι Iris albicans και Iris germanica αφθονούν κοντά στα χωριά.
Στη Βόρεια Ελλάδα συναντάμε τις Iris variegata και Iris reichenbachii. Σε ρεματιές της Ανατολικής Ελλάδας βρίσκουμε την Iris orientalis, ενώ στα παράλια βρίσκουμε την Iris suaveolens, όπου αντικαθιστά την ίριδα της Αττικής.
Ιδιαίτερα μέλη της ομάδας είναι το ελοχαρές Iris pseudacorus και η κομψή Iris sintenisii. Τέλος, στο γένος ανήκαν παλαιότερα και τα συγγενή είδη Moraea sisyrinchium και Moraea mediterranea.