Εξερευνήστε το Βένετο

Το Βένετο, φυσικό καταφύγιο κρυμένο κάτω από ένα μεγάλο βράχινο στεφάνι, είναι από τα χωριά που συμπήχθηκαν στους ταραγμένους Μέσους Χρόνους. Η κρυπτική θέση του χωριού και τα αμυντικά στοιχεία γύρω του - σπηλιές, απόκρημνες ακτές, κατάφυτες χαράδρες, απροσπέλαστα βράχια - και οι άφθονοι φυσικοί πόροι - πηγές, δάση, εύφορα εδάφη - συνθέτουν το πρότυπο του ορεινού κρυφήγετου.

Πράγματι, παρόλο το μικρό υψόμετρο (320 μ.), το Βένετο έχει χαρακτήρα ορεινού χωριού, κρυμένο στη βάση πυκνών δασών δρυών, καστανιάς, καρυδιάς και πλατάνων.

Το Βένετο βρίσκεται ΝΑ του Κεραμιδίου και αξιοποιεί μια από τις λίγες θέσεις ύφεσης ενός πολυδαίδαλου και άγριου αναγλύφου. Από το προσήλιο μπαλκόνι του χωριού, βλέπει κανείς όλη τη δαντελωτή, αλλά και ακατοίκητη και αλίμενη, ακτή μέχρι τις εκβολές του Πηνειού. Κανένα χωριό, λιμάνι, φάρος ή άλλο στοιχείο πολιτισμού δεν είναι ορατό από το χωριό και αυτό το κενό σημαδιών, μαζί με τη γεωγραφική απομόνωση, δίνει στο Βένετο την αίσθηση ενός μεταιωρισμού στο χώρο.

Το χωριό γεννήθηκε και έζησε κάτω από την προστασία της μονής Φλαμουρίου, αλλά και τους περιορισμούς που επέβαλε η εδαφική κυριαρχία της μεγάλης μονής. Στην είσοδο του χωριού υψώνεται η εκκλησία της Υπαπαντής, μεγάλη βασιλική του 18ου αιώνα, που αποτελεί, μαζί με την πλατεία, το κοινωνικό δίπολο του Βένετου. Μια ακόμα συνοικία αρθρώνεται γύρω από την Πέρα Βρύση και το παλιό σχολείο.

Το Βένετο έχει τέσσερις πηγές νερού, την Καμάρα, που είναι και η μεγαλύτερη, την Πέρα Βρύση (ή βρύση Καραγιώργου), την πηγή Βράχος κοντά στον Άγιο Δημήτριο, πάνω από το χωριό και τη μακρινή πηγή Μύλος, που κάποτε κινούσε ένα μικρό νερόμυλο. Η ωραία κρήνη του Παπά, κοντά στο κέντρο του χωριού, τροφοδοτείται από την Καμάρα.

Η βάση της οικονομικής ζωής του Βένετου ήταν η κτηνοτροφία, η παραγωγή κάρβουνου και άλλων προϊόντων ξυλείας και τα αμπέλια. Η παραγωγή έπρεπε να μεταφερθεί πάνω από τις ράχες που προστάτευαν και απομόνωναν το χωριό, προς το Βόλο και τα χωριά της Κάρλας.

Το Βένετο υπήρξε η σημαντικότερη βάση του ΕΛΑΣ στη διάρκεια του Β' ΠΠ και κάηκε από τις γερμανικές δυνάμεις κατοχής. Έτσι σήμερα, το μεγαλύτερο μέρος του οικισμού αποτελείται από νεότευκτα διόρωφα σπίτια, που τα περισσότερα κατοικούνται μόνο το καλοκαίρι. Η φυσιογνωμία του παλιού Βένετου διατηρείται στη μικρή πλατεία του χωριού, στις παλιές κρήνες και στα δαιδαλώδη δρομάκια.

Η ακτογραμμή κάτω από το χωριό είναι βραχώδης και απροσπέλαστη, επιτρέποντας την πρόσβαση σε τρία μόνο σημεία, στους πολύ μικρούς όρμους Κουλούρι, που είναι κάπως σαν το επίνειο του χωριού, στο Πετρομέλισσο και στο Λιμιώνα. Στα βράχια της άγριας ακτής ανοίγονται θαλασσινές σπηλιές και άλλοι γεωολογικοί σχηματισμοί, που αποτελούν αντικείμενο εξερεύνησης οργανωμένων παράκτιων εκδρομών που εκκινούν από τον Αγιόκαμπο, το Χορευτό και τη Νταμούχαρη.

Διαδρομές γύρω από το Βένετο

Το Βένετο είναι ο σημαντικότερος πεζοπορικός κόμβος του Βορείου Πηλίου: Αποτελεί ενδιάμεσο σταθμό τόσο για το Μεγάλο Μονοπάτι του Πηλίου, όσο και για το Εθνικό Μονοπάτι Ο2.

Παράλληλα, από εδώ εκκινούν οι ενδιαφέρουσες πεζοπορικές διαδρομές που καταλήγουν στο Καμάρι, το Κεραμίδι, τα Κανάλια, τη μονή Φλαμουρίου και την Άνω Κερασιά. Επίσης, παρόλο που το Βένετο είναι το τέλος του ασφάλτινου οδικού δικτύου, οι εξοπλισμένοι με όχημα κατάλληλο για off-road διαδρομές θα βρουν εδώ ένα ανεξάντλητο πεδίο εξερεύνησης και περιπέτειας.

Κείμενο και φωτογραφίες: Τ. Αδαμακόπουλος